jednostki — pijaństwo, rozpusta. (Stwarzanie fikcyjnego świata — reakcja przeciw materjalizmowi).

 VI.    



Ogólny wynik poprzednich dwóch zjawisk: wypaczania się funkcyj psychicznych. Objaw tego: w y-paczania się uczuć estetycznych — kult zła — dekadentyzm.

 VII.   



Przesyt — nuda życia. Weltchmertz. VIII. Prostytucja. IX. Samobójstwo. X. Rozwój uczuć społecznych. XI. Upadek ogniska rodzinnego. XII. Pesymizm życia jednostki — wynik wszystkich sprzeczności dzisiejszego społeczeństwa.



 1)     

 Obłuda — ekonomiczna (skrywanie wyzysku), religijna (niewiara religji dla polityki), towarzyska (ambicja władzy — motor psychiczny — dążność do ciemiężenia innych) — a przytem potrzeba społeczna, nakazująca dążność tę maskować). Zamaskowany cynizm. Obłuda filozoficzna (chełpicie się trzeźwością materjali-stów — stwarzanie fikcyjnego świata pijaństwem, czczość moralna).

 2)     



Entuzjazm dla wolności. (Okres walki ze starym porządkiem). Początkowy zapał dla nowych ideałów kapitalistycznych.

 3)     



Cynizm — szydzenie z ideałów, uczaić, romantyzmu — wynik ogólnego rozczarowania, zawiedzionych nadziei w ideały bur-żuazji.

 4)     



Obawa śmieszności — tchórzostwo wobec mody — wynik silnej potrzeby społecznej — wyróżnianie się indywidualności razi zmysł estetyczny.  5)     

Reakcja przeciw materjalizmowi.  6)      Praewaga analizy — wpływ jej osłabiający na uczucie i wolę.

508