240 ROZDZIAŁ XXXIV. XXXIV. Trwałość formy maleje w miarę jej komplikowa- nia się. Światło barwne, jedna z elementarnych form ruchu, albo, powiedzmy lepiej, rzeczywistości, trwa w całym wszechświecie. Mieszanina tych form, pod postacią światła mniej więcej białego dochodzi do nas z najodleglejszych głębin świata, z po za systemu drogi mlecznej, od zaledwie dostrzegalnych plamek świetlnych, które się okazały całemi drogami mlecznemi, całemi tumanami słońc. Owe plamki nikłe, których juz oko nie dostrzega, wywierają na kliszy fotograficznej astronomów ściśle te same działania, co światło słoneczne, lub sztucznie wytworzone na ziemi. Forma ruchu, którą nazywamy świetlną — jest tu i tam jednaka. W ramach czasu, dla którego miliard lat jest drobnostką, wszystkie formy światła, zwane barwami widma, trwają niezmiennie, podobnie jak formy ruchu, zwane cieplnemi i innemi. Podobne spostrzeżenie możemy zrobić co do form bez porównania bardziej złożonych, co do pierwiastków chemicznych. „Forma" drobna, zwana wodorem, została skonstatowana nietylko na ziemi i słońcu, ale na niezmiernie licznych gwiazdach, równie jak wiele innych pierwiastków. Musimy tei przyznać, ie trwałość tych form niema granic w czasie dostępnym dla naszej