ROZDZIAŁ XXIX. 201 XXIX. Co to jest książka? Rozszerzenie pojęcia iycia i granic życia w przyrodzie, czy na ziemi, którego dokonaliśmy przez postawienie tezy, że cywilizacya jest realnością żyjącą przez „mówione" — rzuca snop światła na ciemną zagadkę życia w ogólności. Jesteśmy bowiem w tem szczęśliwem położeniu, iź możemy wskazać na realne zjawisko, przedstawiające wiele analogii ze zjawiskiem koncentrowania się istoty rośliny w jej ziarnie. W systemie społecznym krążą myśli w postaci wyrazów, ułożonych w sądy i one to utrzymują ów system, można nawet powiedzieć, ie one stanowią treść realności D. Moina było powątpiewać, czy samo myślenie jest strukturą (formą) realną, ale nie można wątpić o mówionem, które przedstawia najrealniejszą strukturę fizyczną, mianowicie zwarty system wibracyi powietrza, sprawę, trwającą nieprzerwanie na gruncie społeczeństwa. Wobec ciągłości mówionego — upadają wątpliwości co do fizyczności subtelnego ruchu Strukturymyślanego. Teraz czas podnieść fakt, rzadko narzucający się uwadze nawet głębokich myślicieli, ie samo „mówione" w pewnych warunkach może być utrwalone w materyi, niejako przyczepione do materyi obcej i nieżyjącej, skutkiem czego samo myślenie, proces psychiczny, — związany z procesem fizyologicznym w mózgu i równie znikomy w czasie i przestrzeni, jak ten ostatni, — może