- 71  mógł. Po przeprawieniu się obóz założył i otaborowae kazał; zatem w pole szykiem wyszedł tym porządkiem: Na prawem skrzydle Ossoliński Kanclerz z Stanisławem Potocckim, Wdą podolskim, i Gabryelem Stępkowskim, Kasztelanem bracławskim, potem Denhoffa dragonie i chorągwie sapieżyńskie, zatem Wwdztwo bełskie i ziemi przemyślskiej szlachta. Na lewem skrzydle Jerzy Lubomirski Generał Małopolski miał komendę, i Jan Sobieski Starosta jaworowski także Karól Kżę Korecki, Zamojskiego Ordynata Starosty kałuzkiego, i Ostróżka pułki, i Witowskiego pułk sandomierski w przeszłej akcyi zrujnowany. Przy tym pułku stał Puzowski z woluntaryuszami, za nimi województwa ruskiego szlachta i posiłki panów ruskich i Krzysztofa Koniecpolskiego także Kisiela czernichowskiego Wojewodów chorągwie, za nimi rajtaryi Walurota i Tobiasza Minora dwie chorągwie stały w rezerwie, aby byli na pogotowiu tam skoczyć w sukkurs, gdzie będzie większa nawainość.

 Korpus szyków piechota niemiecka w komendzie Huwalda trzymała, przytem artylerya. Król przy korpusie stał, przy którym huzarska chorągiew, 500 koni, pilnowała ciała królewskiego. Na dwoje kazał się huzaryi rozdzielić przeciwko nieprzyjacielowi, których połowicę Mikołaj Gniewosz radomski Starosta komenderował, Chorążym był Mikołaj Michałowski; drugą polową huzaryi Ubysz Podstoli gostyński dowodził. Ta huzarya z najcelniejszych rycerzy złożona. Za huzaryą gwardya królewska stała w komendzie Fromholda Wulfa, Wiewiorskiego, i nadto oficerowie między pułkami i harmaty były przydane, aby z nich na nieprzyjaciela obces następującego kartaczami strzelano. Przy artyleryi dragonia koronna stała w komendzie Kossa i młodszego Przyjemskiego.

 W rezerwie był regiment pieszy Zamojskiego w komendzie Bergemana Półkownika i Leszczyńskich świeżo przybyłe chorągwie.

 O południu Król szyki objeżdzał, zachęcając rycerstwo, obiecując pewne zwycięztwo nieprzyjaciela, byle tvlko śmiało