VI. ROZDZIAŁ . PIOTR JóZEF PROUDHON. Mutualiści, Federaliści i Anarchiści. 1.

Ogólna charakterystyka Proudhona.— Ubóstwo jego rodziców i ciężkie warunki kształcenia się. — Pierwsze prace literackie Proudhona. — Pobyt jego w Paryżu. — Memorjały o własności. — „O utworzeniu porządku w ludzkości." — Trzy stany umysłowego pojmowania. — Religia i filozofia. — Metoda układania serji. — Odgłos saint-simonizmu. — Podział pracy. — Oddanie słuszności komunizmowi. — Prawa ekonomii politycznej są prawami historji. — Zbliżenie się Proudhona do socjalistów. — „System sprzeczności ekonomicznych." — Proudhon na początku rewolucji lutowej. — Staje się dziennikarzem.— Zachowanie się jego w Zgromadzeniu Narodowem. — Le Peuple. — Bank ludowy. — Proudhon w szeregach demokracji socjalnej. — W więzieniu. — „Rewolucja społeczna okazana przez zamach stanu." — Dzieła Proudhona od 1853 do 1858 roku. — „O sprawiedliwości." — Bóg i absolut. — „Majoraty literackie". „Teorja podatku." — „O zasadzie federacyjnej." — „Kwestja włoska i polska." — „Wojna i pokój" — Powrót do

Francji i śmierć Proudhona.

Kiedy Ludwik Blanc, zakrzyczany przez reakcją, opuszczony przez swych kolegów radykałów ustępował z trybuny parlamentarnej wchodził na nią Proudhon, przeciwnik jego pomysłów społecznych, znany dotąd głównie z tego, źe wszystko i wszystkich krytykował. Nazwisko jego wkrótce napełniło wrzawą zgromadzenia publiczne, wywołało zgorszenie w obozie socjalistycznym i spotęgowało gniewy reakcyjne. Był to człowiek niezaprzeczenie utalentowany, z umysłem atoli więcej krytycznym aniżeli twórczym. Wadą jego ogromną była niezmierna zarozumiałość, połączona z niedostatecznem wykształceniem naukoweni i lubowaniem się w paradoksach i błyskotliwych frazesach. Wygórowana