XXXIX.

 JAN VII. LATALSKI.

 powodu zagrażającej Polsce wojny i rokoszu szlachty naprzeciw monarsze swemu pod Lwowem, o którym wyżej mówiliśmy, kapituła metropolitalna troskliwa o zabezpieczenie całości dóbr arcybiskupstwa i zarządu archidyecezyi, widziała się zniewoloną, odstąpić od starodawnego zwyczaju wybierania administratora dopiero po pogrzebie zmarłego arcybiskupa i naznaczyła termin wyboru na dzień 14 czerwca roku 1537, podczas kiedy pogrzeb odbyć się miał dopiero 9 lipca1). Jakoż w dniu oznaczonym zgromadzeni prałaci i kanonicy wybrali jednomyślnie administratorem sede vacante Feliksa Naropińskiego, kanonika metropolitalnego i dziekana kujawskiego2). Zanim to nastąpiło, kapituła rzeczona nabrała przekonania, że tą razą stolica arcybiskupia długo osieroconą nie będzie, ponieważ po całej Wielkopolsce obiegała wieść, że już na nią naznaczony został Jan Latalski, biskup krakowski, lubo natenczas ważyły się jeszcze losy pomiędzy nim, a biskupem poznańskim, Sebastyanem Branickim. Ostatni już w kilka dni po zgonie prymasa Krzyckiego tak był pewnym promocyi, że przez umyślnego delegata swego wbrew wszelkiemu prawu i zwyczajowi, począł wpływać na kapitułę metropolitalną i mięszać się do spraw

 1) Acta decr. Capit. Gnesn. VI, 33b: „(Die Mercurii sedecima Maii 1537). Quamvis de more vetusto et iuxta statutorum Ecclesie continentiam electio domini Admi-nistratoris post sepulturam usque funeris Archiepiscopi fieri consuevit, domini tamen prelati et canonici suprascripti propter imminentem bonorum mense arehiepiscopalis sub hac bellica motione direptionem et delopidationem, que iam a nobilitate eorundem bono-rum vicina incepit et in dies accrescere licentia nohilium regnante speratur, ea siquidem et aliis legitimis rationibus permoti diem electionis futuri domini Administratoris quartam-decimam Junii, que erit feria quinta in profesto sancti Viti unanimi sententia insti-tuerunt... etc. —  2) Tamze VI, 37h. 38.