509 ździe nie była nadeszła. Dowiedział się dopiero w drodze o osieroceniu Stolicy apostolskiej, ale się nie wrócił, myśląc, że za niedługo obsadzoną zostanie. Tymczasem wskutek niezgody i współzawodnictwa kardynałów francuzkich z włoskimi, z których pierwsi Francuza, a drudzy Włocha papieżem mieć chcieli, taż Stolica pozostała w osieroceniu dwa lata i półczwarta miesiąca przeszło i dopiero na dniu 7 sierpnia roku 1316 zgodzili się kardynałowie po długiem burzliwem konklawe na wybór Jakóba de Ossa, kardynała-biskupa z Porto, który pod imieniem Jana XXII zasiadł na Stolicy Piotrowej 1). Borzysław, nie mogąc się doczekać nowego papieża, powrócił z towarzyszami do kraju i dopiero w końcu roku 1316 ponowną do Awinionu podjął podróż, dowiedziawszy się o wyborze Jana XXII, ażeby nareszcie uzyskać pożądaną prekonizacyą. Po odbytym przed kardynałami: Berengarem, biskupem tuskulańskim, Gwilhelmem, tyt. św. Cecylii i Arnoldem tyt. s. Marie in Porticu, nader pomyślnym kanonicznym egzaminie, z którego się wykazało, że nietylko prawnie był wybranym, ale do piastowania wzniosłego urzędu arcybiskupiego zdolnym, w naukach biegłym, obyczajów nieskażonych, rodu szlachetnego, papież rzeczony prekonizował elekta na arcybiskupstwo gnieźnieńskie, a następnie kazał go kardynałowi Arnoldowi, biskupowi sabińskiemu wyświęcić na kapłana, a Mikołajowi, biskupowi ostieńskiemu, polecił go konsekrować na biskupa, nareszcie przez kardynałów Neapoleona, tyt. św. Adryana i Jakóba, tyt. ś. Jerzego ad Velum aureum, włożyć na niego uroczyście palliusz, Ten cały przebieg sprawy potwierdzenia Borzysława opisuje dokładnie bulla pre-konizacyjna z dnia 15 stycznia roku 1317 2). 1) Spominki Gnieznienskie 1. c. III, 44: „Sed antequam idem Borzislaus electus fuisset, obiit papa Clemens, post cuius obitum Sedes Eomana vacavit fere tribus annis, et sic conflrmatio fuit prolongata. Tandem domino Johanne XXII in apostolicum electo, prefatus Borzislaus sufflcienter examinatus et ibidem in Avinione, ubi cnria domini pape residebat, in archiepiscopum est consecratus." — 2) Theiner 1. c. I, 128. 129: „..Tuque post consensum huiusmodi electioni de te facte ac tibi ex parte dictorum Capituli pre-sentate ad instantiam eorundem Capituli a te legitime prestitum ad Sedem apostolicam, dum per obitum felicis recordationis Clementis pape V, predecessoris nostri, Sedes ipsa vacabat, presentialiter accessisti, ac deinde tam tu per te ipsum quam... procuratorem substitutum a certis procuratoribus ab ipsis Capitulo specialiter destinatis, ad id speciale mandatum habentibus, qui tunc ad eandem Sedem propter hoc venerant una tecum, qui-que de curia Romana ex causis necessariis discesserunt, antequam ecclesie Romane esset de pastore provisum, a nobis, ad apicem summi apostolatus assumptis, confirmari electio-nem predictam, illius nobis presentato decreto, humiliter postulastis, in hiis omnibus per te et ipsnm Capitulum statutis a iure temporibus observatis. Nos itaque tam electio-nem eandem quam personam tuam per venerabilem fratrem Berengarium episcopum Tu-sculanensem et dilectos filios nostros, Guillelmum tituli sancte Cecilie presbiterum ac Ar-naldum sancte Marie in Porticu diaconum cardinales examinari fecimus diligenter, et facta nobis ab episcopo et cardinalibus antedictis super hiis relatione fideli, quia invenimus electionem eandem de te, persona ydonea, quem nobilitas generis, litterarum scientia, morum ac vite honestas, aliarumque virtutum insignium dona tibi desuper attributa, no-bis et fratribus nostris acceptabilem representant, canonice celebratam illam de prefato-rum episcopi et cardinalium aliorumque predictorum fratrum nostrorum consilio auctoritate apostolica confirmavimus et te ipsi ecclesie Gneznensi prefecimus in archiepiscopum et