508

 znańskiego na przywileju tegoż biskupa wzglądem lokowania wsi Zemsko na prawie średzkiem w roku 1298 (bez dnia) w Poznaniu wydanym1). Odtąd występuje Borzysław w charakterze archidyakona na licznych przywilejach biskupa Andrzeja, jako to, na przywileju wydanym w Poznaniu dnia 30 września roku 1299 względem lokowania na prawie niemieckiem wsi Kościanki 2), na przywileju wydanym tamże dnia 27 października roku 1301, w którym biskup szpitalowi w Gostyniu nadał kościół parafialny w Starym Gostyniu z wszelkiemi dochodami, oraz niektóre dziesięciny 3), na dokumencie wystawionym w Poznaniu dnia 9 lipca roku 1304, w którym kościołowi swemu poznańskiemu nadaje wsie: Mączniki, Otmarowo, Wirzę, Wiele i Pęperzyn, a synowcom swoim jako rekompensacyą ustępuje wsie: Czermin, Skrzypno, Wolę Książęcą i Ambroscovice 4); na przywileju danym w Poznaniu dnia 29 marca roku 1209, w którym klasztorowi w Zem-sku ustąpił dziesięciny stołu biskupiego w Ponikowie8), na dokumencie z dnia 5 lutego roku 1310 wystawionym w Poznaniu, w którym uposaża ołtarz wielki w kościele swoim katedralnym dziesięcinami w wsiach Cmoniu i Kantorowie, trzema włokami ziemi w Czerlejnie i młynem na rzece Cybinie6), i na dokumencie wydanym w Poznaniu dnia 5 lipca roku 1312 poświadczającym, jako Wojciech Kyrszonovicz za krzywdy wyrządzone klasztorowi w Zemsku darował mu pięć włók wolnych we wsi Cieśle7). Kiedy Borzysław został kanonikiem gnieźnieńskim, niewiadomo, gdyż na wymienionych dokumentach podpisywał się tylko jako archidyakon poznański. Że zaś był w rzeczy samej członkiem kapituły gnieźnieńskiej, dowodzi niezbicie wspomniana wyżej bulla papieża Jana XXII, który go tam wyraźnie kanonikiem nazywa i pomiędzy wyborcami na arcybiskupstwo gnieźnieńskie wymienia. Musiał się był nader chlubnie zalecić kapitule metropolitalnej, skoro go nie tylko przy wyborze trzech pierwszych kompromisaryuszów zaufaniem swem zaszczyciła, ale przez wspomnianych pięciu wyborców osieroconą stolicę arcybiskupią mu ofiarowała.

 Opatrzony aktem wyborczym, wybrał się Borzysław w towarzystwie kilku delegowanych kapituły gnieźnieńskiej do Awinionu, dokąd papież Klemens V, oddany całkiem Filipowi Pięknemu, królowi francuzkiemu, przeniósł był Stolicę apostolską, celem uzyskania od niego prekonizacyi na arcybiskupstwo. Według Spominków Gnieźnieńskich wybrał się w tę drogę w miesiącu maju roku 1314 8), gdy tymczasem papież Klemens V przeniósł się do wieczności dnia 20 kwietnia 9) tegoż roku, o czem wiadomość do Polski jeszcze przy jego wyje

1) Archiv. Capit. Gnesn. Nr. 447. Kod. dypl. wielkopl. II, 155: „Bonislao archidiacono Posnaniensi." — 2) Archiv. Capit. Posnan. II, 19. Kod. dypl. wielkopol. II, 185. — 3) Kod. dypl. wielkopol. II, 201. — 4) Archiv. Capit. Posnan. III, 1. Kod. dypl. wielkopl. II, 237. — 5) Archiw. rząd. poznan. Blesen 8a. Kod. dypl. II, 264. — 6) Archiv Capit. Posnan. Liber privileg. B. N. 26. Kod. dypl. wielkopl. II, 277. — 7) Archiv. Capit. Posnan. III, 6a. Kod. dypl. vtielkopl, II, 301. — 8) Monum. Polon. histor. III, 44: Qui eodem anno facta electione, ut iuris est, pro eonfirmatione obtinenda ad Romanam curiam iter arripuit infra mensem." — 9) Vitae Paparum. Avennienensium ed. Baluze t. I. Theodori de Niem. Vitae Pontif. Romamr. a Nicolao.