507 minki Gnieźnieńskie podają wyraźnie, że ten wybór nastąpił w Uniejowie w dzień śś. Apostołów Filipa i Jakóba (l maja)1). Długosz co do dnia zgadza się z Spo-minkami, lecz zupełnie błędnie o dziesięć lat rychlej elekcyą Borzysława kładzie. Elekt był naówczas dopiero subdyakonem, lubo od 19 lat zasiadał w kapitule poznańskiej, a zapewne mało co mniej w kapitule metropolitalnej, piastując w pierwszej zaszczytny urząd archidyakona poznańskiego. W owych czasach nie rzadko zdarzały się nadużycia, że prałaci i kanonicy po kilka lub kilkanaście lat ociągali przyjęcie święceń kapłańskich z rozmaitych powodów, niekiedy z świątobliwej trwogi przed wielką odpowiedzialnością za nienależyte spełnianie obowiązków kapłańskich. Byli nawet tacy, którzy mimo długiego w kapitule pobytu i sędziwego wieku albo wcale święceń kapłańskich nie przyjęli, umierając w niższych stopniach kapłańskich, lub wyświęcali się, czując zbliżający się koniec swój, aby przynajmniej raz lub więcej najświętszą sprawować ofiarę przed śmiercią. Większa część heraldyków naszych zalicza Borzysława do rodu Belinów i daje mu za przodka głośnego w dziejach polskich Żelisława, dowódzcę wojsk za czasów Bolesława Krzywoustego, który w bitwie z Morawczykami walcząc do upadłego, utracił prawą rękę, za którą go Bolesław udarował złotą2). To samo utrzymuje Długosz"), Kromer 4) i inni dziejopisarze. Dzieje ojczyste nie przechowały nam ani imion rodzieów jego, ani szczegółów z lat młodości jego. Wiemy tylko tyle, że ukończywszy z chlubą nauki poświęcił się stanowi duchownemu i przed rokiem 1298 zaticzony został w poczet kanoników poznańskich. W tej godności występuje po pierwszy raz na przywileju biskupa poznańskiego, Andrzeja Szymonowicza, z dnia 31 stycznia tegoż roku, w którym jedyny archidya-konat poznański podzielił na trzy 5). Pomiędzy nowo ustanowionymi wskutek tego archidyakonami widzimy wkrótce potem Borzysława jako archidyakona po debuerunt et potuerunt commode interesse, die ad eligendum prefixa, ut moris est, conve-nientes in unum, ac deliberantes in huiusmodi electionis negotio per viam procedere com-promissi, tribus ex se ipsis, videlicet Thoma predicte Gneznensis et Floriano Plocensis prepositis, ac tibi, tunc archidiacono PoBnaniensis, ipsius Gneznensis ecclesiamm canonieis, eligendi quinque ex aliis de dicto Capitulo, qui ea vice providerent, de gremio dumtaxat ipsius ecclesie Gnesnensis eidem ecclesie Gneznensi usque ad consumptionem cuiusdam candele, que ibidem accensa fuerat, per electionem canonicam de pastore, concesserunt unauimiter liberam potestatem. Cumqne tu, Thomas et Florianus predicti, potestate huiusmodi recepta, predictos quinque, scilicet Stanislaum, prepositum Wladislaviensis, Petrum, decanum Poznaniensis, Janislaum, archidiaconum dicte Gneznensis, Franciscum, cancellarium Cracoviensis et Andream, iuris canonici professorera, eiusdem Gneznensis ecclesiarum canouicos propter hoc concorditer eligissetis, iidem Stanislaus, Petrus, Janislaus, Franciscus et Andreas compromissarii sic dicti, scendentes in partem, post diligentem qnem snper hoc inter se habuere tractatum, in te... direxerunt unanimiter vota sua etc." — 1) Monum. Polon, histor. III, 44: „Dommus Borzislaus archidiaconus ecclesie Pozna-niensis et Canonicus Gneznensis in Unyeow in die beatorum Philippi et Jacobi aposto-lorum per forraam compromissi in arbitros celebrata electione, concorditer est electus." — 2) Okolski, Orbis Polonus t. I, 34. Paprocki, Herby Ryc. Pol. str. 427. Niesiecki 1. c. I, 67. — 3) Histor. Polon. lib. IV, 353. 354. 4) De origine et rebus gestis Polo-nor, f. 71, — 5) Archiv. Gapit. Posnan. II, 15. Kod. dypl. wielkopol. II, 141. 64*