503

nika roku 1298 «stąpił arcybiskup Jakób kapitule swej metropolitalnej wieś Pyszczyn pod Gnieznem, a wziął od niej w zamianę wsie: Urbanowo, Brodów i Piechcin 1). Przywilejem wydanym w "Warcie dnia 24 lutego roku 1299 Władysław Łokietek zatwierdził zamianę części we wsi kościoła gnieźnieńskiego Białkowie, na część we wsi Radyczynie, należącej do rycerza Stogniewa 2). Józef, scholastyk łęczycki, z wdzięczności ku temuż kościołowi zapisał mu wieś swoją dziedziczną Strzelewo w Nakielskiem dnia 11 września roku 1299 na ręce arcybiskupa Jakóba 3). W roku 1301 Leszek, Przemysław i Kazimierz, synowie książęcia Ziemomysła: „cupientes nostram sanctam ecclesiam Gneznensem tan-quam sui gratissimi filii, utpote qui ex eius utere noscimur prodiisse, brachiis filialibus amplexare", darowali mu wieś swoję Choczessowo w Kujawach, pomiędzy Bartodziejami a Rzepką, nad rzeką Dobrą położoną 4). W tymże roku Mikołaj, książe opawski i starosta Królestwa Polskiego, potwierdził w Pyzdrach na dniu 8 maja następującą zamianę; arcybiskup Jakób ustąpił Zbilutowi Stra-szewiczowi wieś Słupowę pod Kcynią, przyległą dziedzictwu jego Waliszewu, a wziął za nię wieś Zbilczycę (Sbilucicz) i Grodzisko (Grodzyzcze) z łanem roli w Pratkowicach (Zpratkovice) w kasztelanii spicimirskiej, a ponieważ odstąpione arcybiskupowi posiadłości były lepsze, dodał tenże Zbilutowi 62 grzywien srebra 5). Tenże książe zatwierdził w Gnieźnie dnia 27 grudnia roku 1301 sprzedaż części wsi Pątnowa kościołowi gnieźnieńskiemu 6). Włostko comes de Czena (z Cieni) dokumentem wydanym w Uniejowie dnia 30 sierpnia roku 1303, przyznał arcybiskupowi prawo do sadzawki i młyna w Opatowie7). Piotr, syn Mikołaja z Glinna, podstoli sieradzki, dał arcybiskupowi wieś Grąbków z siołem przyległem Pietrów, a wziął w zamian wieś Tądów Dolny w kasztelanii spicimirskiej8).

 Z szczodrobliwości arcybiskupa Jakóba przechowała nam nadto historya następujące pamiątki: fundacye klasztoru i szpitala św. Jerzego reguły ś. Benedykta i Dominikanek w Uniejowie, uposażone dziesięcinami stołu arcybiskupiego i nadanie kościołowi parafialnemu w Janowym Młynie dziesięcin tamże8).

 Jako obywatel arcybiskup Jakób na największą sobie u ziomków swoich zgotował wdzięczność. Kochając gorąco kraj rodzinny, używał wszelkich wpływów swego wzniosłego stanowiska, aby utrzymać w nim spójnią i jedność w narodzie, rozerwanym na drobne księstwa, których dzierżyciele mimo pokrewieństwo swoje, nienawidząc się wzajemnie, bezustanne z sobą toczyli wojny i zapasy krwawe,

 1) Archiv. Capit. Gnesn. Liber privileg. saec. XV f. 29. Kod. dypl. wielkopl. II, 162. — 2) Archiv. Capit. Gnesn. Nr. 66. Archiv. Capit. Posnan. I, 4. Kod. dypl. wielkopl, II, 169. — 3) Archiv. Capit. Gnesn. Liber privileg. saec. XV f. 53. Kod. dypl. wiekopl. II, 189. — 4) Archiv. Capit. Gnesn. Liber priileg. saec. XV f. 53. Kod. dypl. wielkopl. II, 194. — 5) Archiv. Capit. Gnesn. Nr. 71. Kod. dypl. wielkopl. II. 296. - 6) Archiv. Cap. Gnesn. Nr. 72. Kod. dypl. wielkopl. II, 203. — 7) Archiv, Capit. Gnesn. Liber privileg. saec. XV f. 90. Kod. dypl. wielkopl. II, 226. — 8) Archiv. Capit. Gnesn., Liber privileg. saec. XV. Kod. dypl. wielkopl. II, 233. — 9) Paprocki 1. c. str. 396. 397. Damalewicz 1. c.f. 169.