XVII.  JAKÓB II ŚWINKA.

 Zawiadomiona o zgonie arcybiskupa Marcina kapituła gnieźnieńska, wybrała niebawem następcą jego członka swego, kanonika Włościborza, w drugiej połowie roku 1279 i udała się do papieża Mikołaja III, ażeby, zwolniwszy elekta od obowiązku osobistego w Rzymie stawienia się, konstytucyą papieża Aleksandra IV nakazanego, tak dla ubóstwa jego, jako i długiego osierocenia archidyecezyi, wskutek którego ogromne poniosła szkody, tak pod względem moralnym, jako i materyalnym, jak najrychlej potwierdzić go zechciał. Zamiast tego, papież rzeczony pod dniem 23 grudnia r. 1279 polecił Filipowi, biskupowi firmańskiemu, legatowi apostolskiego w Węgrzech, aby zbadawszy sam, lub przez kogo innego, wybór Włościborza, zatwierdził go na arcybiskupstwo, jeżeli tenże wybór znajdzie odbytym według przepisów Kościoła, a elekta zdolnym do piastowania tej wzniosłej godności. W tym razie legat upoważnionym był do konsekrowania elekta w towarzystwie dwóch biskupów niezwłocznie, ażeby osierocony kościół gnieźnieński jak najrychlej mógł dostać pasterza1). Myli się Długosz, mieniąc Włościborza podczas wyboru na arcy

1) Theiner 1. c. I, 86. Kod. dypl. melkopl. I, 458—460: Nicolans episcopus etc. venerabili fratri Philippo, episcopo Firmano, apostolice Sedis legato, salutem etc. Que de statu, immo casu mirerabili Gneznensis eeclesie ac populi Christiani partium illa-rum tue nec non dilectorum flliorum,.. prepositi... decani et Capituli eiusdem eeclesie ac quorundam prelatorum partium earundem litere misse nuper Iamentabiliter referebant, nobis et fratribus nostris amaritudinis presentavere materiam et accelerandam graciose