42

 piscatorum1), Wrzosy (Vrati)2), Wilczkowo (Wilchecow)3), Białożewin (Biało-vesici) 4), Lestniz 5), Chomętowo (Chomantovo) 6), Sielec (Silche)7), Sendowo (Sodovo)8), Zvaponici 9), Łysinin (Lissinino)10), Sarbinowo (Scarbinichi)11), Keblovo 12), Dębnica (Dambnica Radovit) 13), Pyszezyn (Pischino) 14), Wełna (villa super fluvium Una) 15). Bezpośrednio po tych wsiach sięgających od Żnina aż pod Gniezno i Kiecko z jednej, a pod Szubin i Wągrowiec z drugiej strony, wymienia bulla rzeczona inne posiadłości kościoła gnieźnieńskiego w różnych dzielnicach ówczesnej Polski rozrzucone, jako to: pod Kaliszem Rajsko16), Chełmno (Hllme 17), Sowinę (Sovici 18) Lachovici 19), Vzorovici 20), Malanów (Malanovici) 21), Bralici 22) nad rzeką Ołoboczką (super aquam Oloboc), Mieleszyn (Mielentino)23), Dębsko (Dambsko)24), Goszczanów (Gostanovici)25). Dalej wsie w okolicy Sieradza

 wieś Brzyskorzystew (Bezcoristew). Która z tych wsi należała do kościoła gnieźnieńskiego, a która do rzeczonego klasztoru, odgadnąć trudno. Obydwie wsie przeszły z czasem w ręce prywatne. W roku 1448 byli właścicielami wsi Brzyskorzystewka niejaki Brikcyusz i Mikołaj nobiles de Birams, którzy z arcybiskupem Wincentym Kotem z Dembna przed Trojanem z Łekna, sędzią, i Tomaszem z Wilczyny, podsędkiem kaliskimi zawarł układ, według którego temuż arcybiskupowi pod pewnemi warunkami wolno było, wystawić we wsi ich dziedzicznej wodny młyn (Archiy. Capit. Gnesn., Liber privileg.. II, 63, 64). W dokumencie nie powiedziano, na mocy jakiego prawa arcybiskupowi wolno było wystawić młyn wodny we wsi rzeczonej. — 1) Zapewne wieś Rybitwy, lecz dziś w okolicy Żnina nie znana. — 2) Wieś w pobliżu miasta Szubina, wyszła z posiadłości kościoła gnieźnieńskiego przez sprzedaż lub zamianę. — 3) Wieś w pobliżu Żnina. — 4) Tak samo. — 5) Nieodgadnione, może Lubcz pod Rogowem. — 6) Wieś z kościołem parafialnym pod Szubinem. W roku 1429 arcybiskup Wojciech Jastrzębiec ustąpił ją na własność Jakussyuszowi i Spytkowi Godawskim wraz z Dobry-lewem, a wziął od nich w zamianę wieś ich dziedziczną Godawy, położoną w powiecie szubińskim, jak dowodzi przywilej króla Władysława zatwierdzający tę zamianę (Archiv. Capit. Gnesn., Liber privileg. II, 56, 57). — 7) Sielec, wieś w powiecie wągrowieckim.

 —       



8) Wieś leżąca w pobliżu Żnina. — 9) Miejscowość nieodgadniona. — 10) Łysinin w pobliżu Żnina nieznany. — 11) Wieś w bliskości Żnina. — 12) Miejscowość nieodgadniona. — 13) Dębnicę wieś z kościołem parafialnym pod Kłeckiem ustąpił arcybiskup Janisław w roku 1325 kapitule swojej gnieźnieńskiej, a wziął od niej w zamianę wieś Cotuń (Czatme) pod Rogowem (Archiy. Capit. Gnesn. Nr. 88. Kod. dyplom. wielkopl. II, 382). Później przeszła Dębnica w ręce prywatne i od wieku XVI była dziedzictwem Latalskich. — 14) Wieś położona pod Gnieznem. — 15) Wieś Wełnę zamienił arcybiskup Janisław w roku 1326 wraz z dziesięcinami z wsi Arcugowa pod Witkowem na wieś Kwieciszewo należącą do opactwa trzemeszeńskiego (Kod. dypl. wielkopl. II, 399).

 —       



16) Rajsko pod Kaliszem czy to przez zabór, czy też przez sprzedaż lub zamianę przeszło napowrót w posiadanie książąt polskich. W roku 1298 Władysław Łokietek pozwolił ją lokować na prawie niemieckiem (Kod. dypl. wielkopl. II, 163). Później przeszła w ręce prywatne, a w roku 1338 arcybiskup Janisław odebrał ią w zastaw od właścicieli za 12 grzywien (Kod. dypl. wielkopl. II, 503). Wkrótce potem została przez dziedziców wykupioną. — 17) Wieś w pobliżu Kalisza. — 18) Wieś z kościołem parafialnym w powiecie pleszewskim. W roku 1327 została przez sędziego kaliskiego Jakóba przyznaną arcybiskupom naprzeciw niesprawiedliwym uroszczeniom (Archiy. Capit. Gnesn. Hr. 93. Kod. dypl. wielkopl. II, 412). — 19) Miejscowość nieodgadniona. — 20) Miejscowość nieodgadniona. — 21) Tak samo. — 22) Tak samo. — 23) Wieś pod Bolesławcem, która w wieku XIII przeszła na własność klasztoru Cystersek w Ołobokn. — 24) Wieś w parafii Lisków w powiecie kaliskim. — 25) Wieś z kościołem parafialnym