414

1220 Bodywój Tarnawczyk darował klasztorowi miechowskiemu wieś Goresławice, położoną w dzisiejszym powiecie pińczowskim, gubernii kieleckiej1). Ten zatem Bodywój mógł być przodkiem, może dziadem naszego Janusza, który według świadectwa spółczesnego mu Godyslawa Paska8), późniejszych Roczników 3), Długosza 4) i innych obrany został arcybiskupem z proboszcza metropolitalnego, a nie z dziekana, jak chcą mieć Damalewicz 5), Bużeński 6), Rzepnicki 7), Niesiecki8) i inni, których zdanie powyższym powagom ustąpić musi. Najlepszym dowodem świadczącym o nauce, zdolnościach i biegłości w prowadzeniu spraw publicznych Janusza jest ta okoliczność, że go Kazimierz, książe kujawski i łęczycki, powołał na kanclerza swego. W tym charakterze, z godnością zarazem proboszcza gnieźnieńskiego, występuje on na przywilejach tegoż książęcia wydanych: w Kowalach dnia 9 września roku 1251 9) i w Korczynie dnia 2 marca roku 1257 dotyczącym fundacyi klasztoru w Zawichoście10). Z temi godnościami występuje także na dokumencie Bolesława, książęcia krakowskiego i sandomirskiego, wystawionym w Korczynie dnia 2 marca roku 1257 dotyczącym fundacyi klasztoru zawichostskiego11). W tymże roku papież Aleksander IV poleca arcybiskupowi, proboszczowi Januszowi i archidyakonowi gnieźnieńskim, aby w jego imieniu napomnieli książąt: kujawskiego, kaliskiego i mazowieckiego, iżby duchownych nie pozywali do kuryi swoich celem wykazania się dokumentami i przez to nie wystawiali ich na dalekie i niebezpieczne podróże12). Przemysław, książe wielkopolski sprzedał mu za 60 grzywien wieś Bisków, skonfiskowaną wyrokiem tegoż księcia dziedzicom jej za zabójstwo Alberta, kanonika poznańskiego. Wieś tę ofiarował Janusz Kościołowi gnieźnieńskiemu, jak dowodzi zatwierdzenie tej darowizny przez Bolesława, książęcia wielkopolskiego, wydane w Gnieźnie dnia 24 kwietnia roku 1257 13). Wspomniane zalety proboszcza swego spowodowały niewątpliwie kapitułę metropolitalną do wyboru jego na arcybiskupstwo, który wybór że jeszcze w roku 1258 nastąpić musiał, dowodzi przywilej książęcia Bolesława wielkopolskiego, wystawiony tegoż roku w Pobiedziskach (bez dnia) dla klasztoru kolbackiego, na którym pomiędzy świadkami występuje jako proboszcz gnieźnieński niejaki Bogumił14). Długosz podaje wyraźnie jako datę wyboru dzień 20 maja roku 1258 15).

 1) Nakielski, Miechovia f. 70. — 2) Monum. Polon. histor. II, 583: „Eodem quoque anno (1258) electus fuit Janusius, prepositus Gneznensis, de communi voluntate eligentium in archiepiscopum ecclesie predicte." — 3) Bocznik wielkopl. 1. o. III, 33: „Item eodem anno (1258) Gneznenses canonici convenerunt in ecclesia metropolitana, invocata Spiritus sancti gratia, elegerunt de communi voluntate dominum Janussium prepositum in archiepiscopum Gnesnensem." — 4) Hist. Polon. lib. VII, 753: Janussium praepositum Gnesnensem genere Polonum et nobilem concordibus votis (a. 1258) elegerunt in Pastorem." — 5) Senes Archiep. Gnesn. f. 146. — 6) Żywoty Arcyb. Gniezn. t. I, 116. — 7) Vitae Praesulum Polon. t. I, 59. — 8) Korona t. IV, 317. — 9) Bzy-szczewski i Muczk. 1. c. I, 60. — 10) Cod. dipl. minor. Polon, w Monum. medii aevi III, 54: Presente „Janussio gnezdensi preposito et cancellario Kazimiri" (ducis Lancicie et Cuiavie). — 11) Rzyszczewski i Mnczk. I, 82. III, 76: Presente Janussio Gnezdensi preposito et Cancellario Casimiri." — 12) Dr. Piekosiński, 1. c. I, 71. 72. — 13) Arch. Capit. Gnesn. N. 26. Kod. dypl. wielkopl. I, 314. 315. — 14) Dreger, Cod. Pome-raniae N. 303. Kod. dypl. wielkopl. I, 330. — 15) Hist. Polon, lib. VII, 753.