201

 czesnego żywota w Gnieźnie dnia 20 sierpnia roku 10921), rządziwszy archidye-cezyą lat 33, pochowany w kościele swoim metropolitalnym2). Po ciężkich próbach i doświadczeniach, które spadły na kościół polski w ostatnich latach panowania króla Bolesława Śmiałego, doczekał się pociechy z łagodnych rządów Władysława Hermana, z jego wielkiego do Kościoła przywiązania, oraz wewnętrznego pokoju w obszernem jego państwie, które się niemało przyczyniły do wzrostu moralności pomiędzy ludem i ducha prawdziwie kościelnego, w czem niemała arcypasterzowi gnieźnieńskiemu przypadła zasługa, który obszerną dyecezyą swoją pilnie zwiedzał, nad innemi dyecezyami gorliwie czuwał, nadużycia wszelkie usuwał, oraz nauką i przykładem swoim do służby i bojaźui Bożej zachęcał3).

 1) Długosz 1. c. lib. IV, 323. Katalog Arcyb. Gnieźn, w Monum. Polon, histor. III, 392 nie podaje roku śmierci, lecz tylko dzień: ,,Petrus moritur decima nona Augusti." Tak samo Kalendarz Krak. w Monum Polon, histor. II, 928: „Petrus archie-piscopus obiit Gnesnensis XIII Kal. Septbr.", coby przypadało na 20 sierpnia, a nie na 29, jak chcą mieć niektórzy. — 2) Długosz 1. c. lib. IV, 323. — 3) Damalewicz 1. c. f. 82: „Petrus autem Gnesnensis Archiepiscopus iam Principe religioso et virtutibus praedito laetior, instaurat curas pastorales, Dioecesim lustrando, a vitiis dehortando po-pulum, et ad probitatem admonendo... etc."

 26