Statuta legata Gentilisa wydane dla Polski na synodzie w Preszburgu 10 listopada r. 1309. Podał Władysław Abraham. Papież Klemens V wysyłając w r. 1307 na Węgry legata Gentilisa, w celu poparcia pretensyj Karola Roberta do tronu węgierskiego, włączył do jego prowincyi legacyjnej, jak to już dawniej kilkakrotnie sie wydarzyło, oprócz Węgier i ziem z pań­stwem tem bliżej związanych, także i Polskę 1). Jakkolwiek missya Gentilisa była w pierwszym rzędzie czysto politycznej natury, to jednak legat był obowiązany z urzędu swego baczyć również na stan kościoła w powierzonym sobie okręgu, i dążyć do naprawy nadwątlonej karności kościelnej, przez zwoływanie synodów i wyda­wanie na nich odpowiednich statutów. W wykonaniu tego obowiązku cdbył Gentilis w czasie swego długiego na Węgrzech pobytu 2) aż 1) Legat Gentilis de Montefiorum, rodem Wioch należał do zakonu franciszkanów i zajmował przez pewien przeciąg" czasu urząd lektora S. Palatii. W r. 129S zamianował go papież Bonifacy VIII kardynałem presbyterem tytułu S. Marani in Montibus. Materyały do dziejów jego legacyi do Węgier, mieszczące sie w archiwum i bibliotece Watykańskiej, zostały wy­dane w wydawnictwie węgierskiem Monumenta Vaticana Hungariae Ser. I. T. II. Acta iegationis cardinalis Gentilis. Budapest 1885. Udział legata w we­wnętrznych sprawach Polski skreśliłem na podstawie nie ogłoszonych dotąd aktów z archiwum watykańskiego w rozprawie p. t.: >> Sprawa Muskaty<< (Tom XXX Rozpr. Wydz. hist. filozof. Akad. Urn. str. 122—180) 2) Bawił na Węgrzech od r. 1308 do września r. 1311 zob. Mon. Vat. Hung. Acta leg. Gentilis Xr. X. i LXXXVI. Archiwum Komisyi prawniczej T. V. 1