Z 1756 R. 365 •dwieście, to złotych cztery, kiedy trzysta, to złotych sześć, kiedy czterysta, to złotych osiem, i tak dalej podobnież, gdy więcej lub mniej będzie, zapłacą (Por. B 103). 96. O przeciskaniu kamieni. Żaden ważyć się nie ma ze swojej roli na cudząa kamieni przeciskać; ktory to uczyni, powinien ich z tej roli na bagno wynieść i do wsi połtorej grzywny i na kościoł tyleż odłożyć (B 108). 97. O ostatniej apelacji. Każdy jakąkolwiek z kim sprawę mający do władzy naszej należącym ma najpierwej w urzędzie wiejskim szukać świętej sprawiedliwości, a jeżeli z osądzenia wiejskiego ktora strona nie będzie kontentą i sprawy popierać .zamyśla, wolno do zamku apelować i, jeżeli w zamku na osądzeniu przez dekret grodzki przestawać nie chce dla jakiego sobie uczynionego obciążenia, wolność zachowujemy każdemu apelowania do nas samych lub komisarza naszego do sądzenia spraw od nas delegowanego. W tym zaś wszystkich oby- watelow upominamy, aby się żaden nie ważył od żadnych sądow płochej i niesprawiedliwej zakładać apelacji, chyba w takim razie, jeżeliby był oczy- wiście przez osądzenie ukrzywdzony; wolno mu tedy chociaż w naszych są- dach biskupich albo komisarskich dochodzić, z kim będzie należało, swojej krzywdy. 98. Osądzenie na wieżą. Że w każdej wsi wieża być nie może, a na wieżą najprędzej nie jeden zasłużyć może, przeto dla każdego z szlachetnych posesorow w zamku na- szym lubawskim wieżą naznaczamy; ktory ieżę czyli z osądzenia wiejskiego czyli też z osądzenia zamkowego, każdy wysiedzieć powinien, a kiedy zasiadać będzie, termin zasiadania, także i wychodzenia z wieży, w księgach grodzkich zapisać powinien. Nie powinien zaś żaden zasiadszy wieżą w zamku na doł schodzić. W czym żeby miał być postrzeżony, znowu de novo zaczynać siedzić powinien A ktoby z osądzenia wiejskiego lub zamkowego jako należy wieży nie wysiedział, tedy do zamku w tym ma być odniesiony i potym wyznaczoną wieżą w zamknięciu na kłotkę przez dragona zamkowego wysiedzieć i winy pięć grzywien do wsi, pięć na kościoł i pięć stronie, z kim miał sprawę i był osądzony, bez wszelkiego odpuszczenia zapłacić powinien. Dla ludzi zaś po- spolitych jako to komornikow, chałupnikow, ogrodnikow, czeladzi i inszych pod szlachtą mieszkających ludzi każdej wsi wolno wystawić kluzę. 99. O powinności rycerskiej. A że w powiecie naszym lubawskim biskupstwa chełmińskiego tak wiele poćciwej i urodzonej dobrze znajduje się szlachty, ktorych z dawności praw 33. a B dodaje: rolą.