WILKIERZ DLA WSI SZLACHECKICH POWIATU LUBAWSKIEGO 33 wołać i dopieroa osądzenie alias dekret jaki, na ktorą stronę przypadnie, stro- nom opublikować i ogłosić, a opowiedziawszyb dekret onego już nie popra- wiać; i takowym tedy sposobem starszyc sprawy sądzić pamiętając na swoje przysięgi obligowani. Osądzenie zaś zupełne, jeżelid starsic na jedno ugodzić bya sięa nie mogli, do starszegoe pierwszego mae należeć i według woli jego publi- kowanef stronomf być powinno. Nie mająg zaś starszyb kwapliwie i prędko bez dobrej uwagi sądzić, wolno im1 jedne sprawę nie tylko na pierwszym, alej na drugim, trzecim i czwartym terminie skończyć, bele bez słusznych racyj stro- now i żądających ś. sprawiedliwości nie zwłoczyli. Gdyby zaś sprawa dok zamku do sądow burgrabskich była od ktorej strony wyprowadzonak i dekret wiejski1 był poprawiony, żaden przez to urzędu wiejskiego cenzurować albom z niego szydzić nie powinien, pod winą trzech grzywien do wsi; ani też urząd wiejski, choćby dekret wn zamkun był poprawiony, za to oda zamkua sądzony być nie ma i żadnej karze podlegać nie będzie, chyba żeby oczywiście nie- sprawiedliwie sądzić miał (B 102). 95. O obserwowaniu starszych podczas sądzenia. Ktokolwiek, gdy starsi zasiądą sądzić, będzie sprawę swoję opowiadał, siedzieć mu się nie będzie godziło, tylko skromnie przez przeszkody jeden drugiemu sprawę swoję opowiedać będzie powinien, pod winą grzywny jednej, a ktoryby jeden drugiemu opowiadającemu sprawę przeszkodził i jeden dru- giemu się wrywał, a był razy trzy od urzędu upomniony, a nie wstrzymał się od tego, za każdy raz, nie wychodząc z izby, urzędowi groszy trzy odłoży; a jeżeliby ktory ktorego zelżył, wolno go będzie zaraz urzędowi według ś. sprawiedliwości skarać grzywnami lub i wieżą, jeżeli podczas sądzenia co zby- tnie wykroczy. Starszym zaś dwiema wolność zostawuje się do dobrania sobie do pomocy trzeciego, a gdy go dobiera, oddalić go już nie mogą, chybaby była przyczyna tego. Waruje się to zaś niniejszym wilkierzem, aby starsi nad proporcją występkow sądzić i karać się nie ważyli ani też żeby nikogo nie obciążali. Że zaś urząd nikomu ze szkodą i bez nagrody zostawać nie powi- nien, tedy wolność zostawuje się urzędowi przy sądzeniu sobie zapłaty od sądzenia sprawy proporcjonalnie, bez żadnego jednak wydzierstwa; od tego osądzenia sprawy ten, ktory w sprawie upadnie, zapłacić urzędowi ma. A je- żeli w. ktorej sprawie jaki grosz, szostak lub grzywnę urząd sobie dać roz- każe, osobnej płaty od dekretu żądać nie będzie. W zamku zaś aby także od sprawy i działu obciążenia nie mieli, także i przy księgach grodzkich, na to osobną ordynacją wydać deklarujemy. Od działow zaś od stu złotych każ- dych więcej nad złotych dwa płacić nie mają, i kiedy będzie fortuny złotych 33. a Brak w B. b B dodaje: raz. c B szoltysi z radzkiemi. d B jeżeliby się. e—e B szołtysa. f—f B stronom ogłoszone. g B ma. h B urząd wiejski. i B starszym będzie. j B alei. k B do zwierzchności była wyprowadzona od ktorej strony. l B urzędu wiejskiego. m B ani. n—n B od zwierzchności.