26 WILKIERZ DLA WSI KOMPANIE Z 2 CZERWCA 1730 R. 257 26. Kompanie, 2 czerwca 1730 r. Wilkiem wsi Kompanie. Oryg. (lub Kop.). Archiwum miasta Torunia rękopis nr I, zawiera- jący 24 kart, małe 4-°, z tego karty: 1, 2V, 3, 5V, 6V, 7V, 8v i 24v niezapisane, na okładce, nowej, zapiska: Willkür der Dorfgemeinde Kompanie1, Starostei Zlotorie, 1730 Juni 2. Tekst tego wilkierza, uchwalonego 2 czerzvca 1730 r., jest prawie zu- pełnie zgodny z wilkierzem wsi Grabowca z r. 1729; przy tekście tego też (ob. nr 25) podane zostały odmianki (oznaczone jako pochodzące z rękopisu K.J, przyczem jednak nie uwzględniono rożnic tylko pisowni lub gramatycznych. 27. 1733 r. Ordynacja we wsiach miasta Poznania Zegrzu i Ratajach z r. 1733. Oryg. obecnie nieznany. Kop. Archiwum m. Poznania, dep. w Archiwum Panstwowem w Pozna- niu, rękopis z sygnaturą: Xb, 16-a, Zegrze i Rataje, str. 19—88. Uw. Wiadomość o tej ordynacji dla Zegrza i Ratajow podał pierzvszy Jozef Łukaszewicz, Obraz historycznostatystyczny miasta Poznania w dawniej- szych czasach, t. I, Poznań 1838, str. 235—239. Mowi o zamianie pańszczyzny we wsiach miasta Poznania w połowie 18 wieku (między latami 1740—1750) na czynsze, a następnie pisze: między innymi włościanie wsi Zegrza i Ratajow otrzymali od magistratu ustawę złożoną z 118 §; z ustawy tej cytuje dosłownie zastęp i kilka artykułow, ktorych numeracja jednak nie odpowiada numeracji tekstu tu wydanego (zastęp u Łukaszewicza, art. 1—3 = wstęp, art. 1—3 tu wydanego tekstu, art. 4—12 = art. 8—16), nadto szereg artykułow — rownież z innemi numerami— podaje w formie skroconej, nieraz łącząc kilka razem (art. 13 u Łukaszewicza — art. 19 tekstu tu wydanego, art. 14 = art. 21 i 22, art. 13 = art. 24, art. 16 —art. 27, art. 17 = art. 28, art. 18=art. 39—42, art. 19 = art. 43 i 44, art. 20= art. 45—47). Jak z tego zestawienia widać, Lukaszezvicz powybierał artykuły, ktore uznał za ważniejsze, zacytował je w ca- łości łub w skroceniu i nadał im numerację ciągłą, nie zaznaczając, iż ona od niego dopiero pochodzi, nie podał zaś jej daty, a nawet w błąd zaprowadził przez łączenie jej wydania z reformą rolną 1740—1750. Po Lukaszezvicztt znowu przyniosł wiadomość o tej ordynacji, nie powołując się na Łukaszewi- cza, T. Lubomirski w swej pracy p. t. Rolnicza ludność w Polsce od XVI do XVIII wieku, Bibljoteka Warszawska z r. 1862, t. II, str. 235—238. Podaje-, 26. 1 Wieś pierwotnie z polską nazwą Kopanina w pow. toruńskim, wojew. chełmińskiem. Archiwum Komisji Prawniczej. T. XI. 33