1736 411 nie ważył się nikt sub praetextu avulsorum otrzymywać przywilejów i aby otrzymane żadnego waloru nie miały, 20. Dobra zaś dziedziczne titulo vel quovis praetextu dóbr królewskich od dziedziców odpadłe, aby ad haeredes in virtute pactorum conventorum, przez najjaśniejszego króla IMć iuramento firmatorum redire mogły, instabunt. 21. Immunitas także dworów szlacheckich, mianowicie w przechodach żołnierskich, aby iuxta constitutionem anni 1717 1 ponowiona i obwarowana była, promovebunt. 22. Z wielkim żalem swoim słucha ziemia halicka województw i ziem wielkopolskich przeciwko sobie i województwom ruskim querellam jakoby o przeładowanie tamtych woje­wództw w płaceniu zasług wojskom skarzących, ac perinde koekwacyi w podatkowaniu na tutejszej ziemi i na ruskiem województwie dochodzących, dlaczego obowiązuje conscientias IMciów pp. posłów swoich, aby tym IMciom, którym się ta improporcya za wielką rzecz zdaje, raczyli teraz prezentować faciem rerum, jako ta krótka i mała ozdoba, na którą się kraj nasz od przywrócenia pokoju zdobywał w tych kilku leciech publicznej w tym kraju karystyi, razem teraz evanuit, kiedy po dwojakiem w tym kraju wytrzymanym na ludzie powietrzu, po dziesięciuletnich na bydła i stada zarazach, naprzód dwuletny znaczny w całym Podgórzu nie­urodzaj, potem dwuletnie znaczne rzek wszystkich exundacye tak ciężkie kraju przyniosły ogłodzenie, że przeszło 100.000 poddanych w tych nieszczęśliwych czasach w głęboką Ukrainę i w głębokie Wołochy z żonami, dziećmi, bydłami wyszedłszy nagle et ex inopinato faciem kraju tego in abominabilem obróciły desolationem. Jeżeli in residuo pozostały tak w opłakanych krajach colonus usłyszy, że post tot tantasque fatorum pressuras provida rerum suarum domina Respublica zechce na nich uczynić aukcyą podatków, tedy nic pewniejszego, tylko że i ci po­zostali, bardziej zrujnowanych gruntów, wymulonych wiosek stróże niż poddani, pójdą za granicę i nie zostanie, ktoby dawnej porcyi, nietylko przyczynionych podatków mógł wypłacać. Dla­czego obligujemy IMciów pp. posłów, aby na podniesienie podatków nie pisali się. 23. Nie może ziemia nasza halicka zamilczeć powinnej wdzięczności collegio Stanislaopolitano Societatis Jesu, domowym Atenom swoim, które ex nova ś. p. IMci p. Heleny z Łań­cuchowa Bełzeckiej, stolnikowej bełzkiej fundatione, a zaś godnego jej wnuka IMci p. Antoniego Cetnera, starosty korytnickiego ratihabitione na surowym w Stanisławowie korzeniu postano­wione uberrimam krajowi naszemu virtutem et scientiarum przyniosłszy culturam, maiora posteritati nostrae z tego miejsca eruditionis semina przynieść obiecuje, więc żeby IMć pp. posłowie o approbacyą tej fundacyi u Rzptej starali się, obligujemy. 24. Że sobie ziemia nasza per laudum particulare [pod] odjazd ad exotica teraźniej­szego possessora IMci p. starosty halickiego suscepty w grodzie halickim pozwoliła, przez to approbationem laudi oraz actorum per illud tempus przyjętych efficere curabunt IMć pp. po­słowie nasi. 25. Żeby zaś licentia, która się in expulsionibus zamnożyła, nie brała góry, instabunt IMć pp. posłowie, aby possessor vigore traditionis w dobra wwiązany i wprowadzony, choćby najkróciej zasiedziały, loco condescensionum, jakie ad expediendas inquisitiones super realitatem expulsyi abusive następować zwykły, ante omnia reinducatur in bona iuxta veterem praxim et processum. 26. W sprawie także IMciów pp. Jeżewskich ratione sukcessyi iure naturali na nich spadającej, a per ius caducum ad malam informationem odpadłej, starać się będą IMć pp. po­słowie, ut subveniant iustitiae pomienionej sprawy IMciów. 27. Żeby zaś plebei a beneficio participationis de pane merentium iuxta veterem legem et constitutionem restringantur, dopomną się. 1 W rkp. mylnie 1737.