1734 385 5. Jeżeliby tej naszej dyspozycyi recalcitrare ważyli się i dyspartymentu nie czynili, tedy podług najpierwszego dyspartymentu do grodu halickiego podanego contingens takie, jakowe od którego miasta należy, intra idem spatium temporis komportować do grodów iuxta districtus powinni będą. 6. Grody także pomienione na najpierwszy dyspartyment delaty retentorum skonnotować i asygnataryuszom applikować mają, co serio pomienionym Żydom demandatur sub rigore anteriori laudo contra renitentes descripto, który na wszystkich retentorów zaciągamy. 7. Żeby jednak niewygasła w nas ku dobru pospolitemu żarliwość i staranie około swobód i wolności naszych, chęć i zelus ku obronie wolnej elekcyi najjaśniejszego króla IMci Stanisława Pierwszego, majestatu i dostojeństwa jego całej innotescat Rzptej, uprosiliśmy za posłów do JW. IMci p. wojewody kijowskiego, regimentarza generalnego wojsk koronnych JW. IMć pp. IMć p. podkomorzego ziemie naszej i marszałka, IMć p. Kalinowskiego, starostę Winnickiego i IMć p. Gruszeckiego, podczaszego dobrzyńskiego, do JW. IMci p. wojewody wołyńskiego IMć p. Benoego, chorążego kołomyjskiego, jabłonowskiego, słotwińskiego starostę, sędziego grodzkiego halickiego, IMć p. Bąkowskiego, stolnika owruckiego i IMć p. Czołhań-skiego, podczaszego kijowskiego, którzy to IMć pp. posłowie naprzód diserto ore podziękować raczą JW. IMci p. regimentarzowi, że indefessa cura et sollicitudine sua et partam tueri et prolabentem nie przestaje fulcire libertatem. JW. zaś IMci p. wojewodzie wołyńskiemu podobne oddadzą dzięki, iż nie litując zdrowia swego velut murus ahaeneus od przeciwności marsowej ac umbraculum ab aestu albo raczej furore nieprzyjaciela zasłania i broni kraj nasz. Potem osobliwszą instrukcyą wyrażą desideria nasze, upraszając o kontynuacyą pracy i starania swego, za co w wiekopomne czasy niezmazaną w sercach naszych rysujemy imieniowi temu obligacyą. 8. Że zaś sądy kapturowe non continuantur, a wiele IMciów braci naszych sitiunt iustitiam, przeto JW. IMć p. chorążego trerhbowelskiego, marszałka sądów kapturowych upraszamy, aby po niedzieli przewodniej z WW. IMć pp. sędziami kapturowymi reassumere raczył iuxta cadentiam pomienione sądy, na których ut satisfaciat iustitiae iniuriatorum i sprawy wszelkie huic iuditio competentes decidantur. Tudzież aby IMć pp. poborcy, którzy na sądach boni ordinis nie czynili kalkulacyi, ad instantiam instigatoris concitati przed tymże sądem peragant, rekomendujemy JW. IMci p. marszałkowi i W. IMć pp. sędziom. Suspenzy JW. IMć pp. dele­gatom, tudzież exempty IMć pp. żołnierzom, licet inferantur, non currant tylko szczególnie tym, którzy actualiter in exercitio funkcyi swojej zostają, w czem ad legem scriptam sądy pomie­nione referować się mają et ut testimoniis, a quo competit, deducant broniący się, praecavetur. 9. A ponieważ swywola opryszków w górach prawie zawsze praeda minari zwykła, więc że JW. IMć p. starosta grabowiecki sponte bierze na się provinciam przez ludzi swoich coercendi, przeto niechce deesse chęci JW. IMci p. starosty ziemia nasza, byle to succedat za dyspozycyą JW. IMci p. regimentarza generalnego i bez pretensyi do ziemi. 10. Chorągwie koronne, mają[ce] repartycyą w ziemi naszej, gdy contingens po różnych dobrach na retentach im zostaje, praecavemus, aby nie referując się do podatku recenter uchwa­lonego, retentores ad mentem konstytucyi anni 1717 według delat oddali. 11. Querulantur niektórzy IMć bracia nasi, iż Żydzi arendarze, nie wypłaciwszy rat na­leżących, często z arend zbiegają i szukając protekcyi po dobrach pańskich kryją się, a przeto satysfakcyi possessorowie dóbr mieć nie mogą, więc aby Żydzi zawodcy byli repetibiles ad praestandam satisfactionem, praesenti praecavemus laudo. Które to laudum zgodnie ac unanimiter postanowiwszy, JW. IMci p. marszałkowi naszemu podpisać i do akt grodu halickiego per oblatam podać zlecamy. Datum et actum w Haliczu, die 15 Aprilis 1734 anno. J. M. Kurdwanowski, podkomorzy ziemi halickiej. Castr. Hal. Laud. 451 p. 795—798; Castr. Hal. Rel. 225 p. 221-225; Fasc. Cop. Castr. Tremb. 36 p. 217-222; Castr. Tremb. Rel. 183 p. 317-325. Akta grodzkie i ziemskie XXV. 49