1716 154 16. Desideria IMciów braci naszych, jako to IMci p. Nasierowskiego, stolnika, IMci p. Fredra, miecznika nowogrodzkiego, respektem ruiny dóbr IMciów, także deklarowane promissum nieboszczyka IMci p. Górskiego za poselstwo do przyszłego sejmiku odkładamy. 17. Także W. IMci księdza Konstantego Mrozowickiego, archidiakona archidyecezyi lwowskiej, nie powinno sterilescere w affektach naszych wniesione in gremium nostri desiderium o allewiacyą w podatkowaniu probostwu IMci rohatyńskiemu, nie tylko przez wojska utriusque authoramenti, ale też i przez ogień zdezolowanemu, gdy jednak ad praesens annuere votis IMci m. p. nie możemy, na przyszłym da Bóg zjeździe naszym, adhaerendo prawu o konflagratach opisanemu, omnem facilitatem praestare zechcemy. 18. A żebyśmy in hisce teraźniejszego czasu coniuncturis sine consilio nie zostawali, niniejszy zjazd nasz ad diem tertiam mensis Augusti pod dyrekcyą W. p. marszałka ziemiań­skiego, lubo in casu niezjechania IMci praesentem na ten czas którego IMć p. konsyliarza limitujemy, a teraźniejsze sancitum W. IMci p. Mikołajowi Kurdwanowskiemu, podstolemu ha­lickiemu, konsyliarzowi ziemi tejże i dyrektorowi na ten czas koła naszego rycerskiego podpisać i do akt grodu halickiego per oblatam podać zleciliśmy. Działo się w Haliczu, die et mense ut supra anno 1716. Mikołaj Kurdwanowski, podstoli halicki, konsyliarz i dyrektor na ten czas koła rycerskiego i powiatów trembowelskiego i kołomyjskiego do niej należących. Castr. Hal. Laud. 451 p. 557-564; Castr. Hal. Rel. 211 p. 1095-1101. 154. Halicz, 3 sierpnia 1716. Laudum sejmiku ziemskiego. 1. My rady, dygnitarze, urzędnicy i całe rycerstwo województwa ruskiego ziemi ha­lickiej, powiatów trębowelskiego i kołomyjskiego do niej należących, zjechawszy się na dzień trzeci miesiąca sierpnia w roku niniejszym 1716 na miejsce obrad naszych zwyczajne do Halicza in virtute limitationis pod dyrekcyą W. IMci p. Józefa z Granowa Karsznickiego, cześnika owruckiego, marszałka konfederackiego ziemi naszej, takowe czynimy ziemi naszej jednostajne postanowienie. 2. Nie płonną melioris fortunae publicae zabierać możemy nadzieję, lubo jeszcze cała Rzpta w nieszczęśliwych konjunkturach zostająca dotąd eluctari nie może, gdy post tot abrupta salvandarum rerum media do upadku nachylonej ojczyzny wzięła antidotum, które najskutecz­niejsze uleczenie vulneris publici remedium być mogło, jednostajną animorum et armorum konjunkcyą, do której ad normam prześwietnych innych województw i nam unita virtute pójść należało. 3. Jakoż skutkiem samym prawdziwą i nieodwłoczną pokazaliśmy ochotę i cielesnym juramentem potwierdzieliśmy do tej, cui inest amor patriae et libertatis wszystkich IMciów concives nostros JW. subsellii senatus jako i ministros status, którzy dotąd jeszcze aequa lance na konfederacyą z całą Rzptą uczynioną iuramentu nie wykonali. Jakoż bono exemplo praeivit JW. IMć p. referendarz koronny, concivis nasz i starosta sądowy trembowelski, kiedy na niniej­szym kongressie naszym super nexum konfederacyi wespół z IMcią p. starostą czerkaskim, rodzonym swoim iurament wykonał i tak wiele IMciów braci. Innym IMciom absentibus tantisper indulgendo na przyszłym da Bóg kongressie ex limitatione przypadającym podług roty w laudum konfederacyi naszej wyrażonej, nietylko amore boni publici, ale etiam sub rigore