1710 113 9 (7). Że zaś nieustanną wojną od tak wielu lat tot calamitatibus pressa et oppressa ojczyzna nasza życzyłaby sobie dawno pożądanego intra et ab extra pokoju, choćci nie tak destituta viribus w ludziach, upraszać będą J. Kr. Mci pp. posłowie et adinvenient do pokoju media, znosząc się cum statibus regni i o to się pilnie starać będą, ut in pace sint omnia, a na żadną inną wojnę aby nie pozwalali. 10 (8). O przeczytanie traktatu z najjaśniejszym carem IMcią i o pokazanie in odginali upomnieć się mają IMć pp. posłowie et inibunt media takowe, aby ten traktat w exekucyej swojej ex parte cara IMci w nienaruszeniu zostawał, jeżeli co w nim violatum, żeby poprawione było i upomną się, dlaczego nad obloquentia traktatu po kilka razy liczniejsze wojska wprowa­ dzono, niemniej, aby cała Ukraina, fortece i z nich armaty do Moskwy zabrane restituantur przy deklaracyach cara IMci na to uczynionych. O co IMciów pp. wojewodów chełmińskiego i mazowieckiego posłów te traktaty czyniących, za co teraz tak ciężką cierpi i ponosi Rzpta ruinę, aby się upomnieli, IMć pp. posłowie upraszać będą. 11 (9). Jako się J. Kr. Mć od koronacyej swojej obligował żadnych traktatów cum vicinis principibus in sua Republica nie czynić, tak dla tego którekolwiek by pozachodziły clandestina, powinne być odkryte statibus regni i jeżeliby jakiekolwiek znajdowały się, a cum praeiudicio Rzptej, powinny być zniesione i seorsivo diplomate obwarowane, że nigdy cum praeiudicio Rzptej ani cum involutione w jaką wojnę vel mentione ich nie stawały, praevia manifestatione tychże IMciów pp. posłów, obligując IMci p. marszałka konfederacyi sandomirskiej, imieniem całej Rzptej uczynionej, iż się nie zna do żadnych z niskim traktatów, prócz tych, które przez posłów swoich publice stanowiła, o czem fusius conferent IMć pp. posłowie cum ablegatis externis, którzy tam być mogą, o tej denuntiando manifestacyej. 12 (10). Jeżeli chwalą, że felix illud regnum, quod tempore pacis providet bellum, dopieroż in summo ardore wewnętrznego zamieszania widząc się, instabunt IMć pp. posłowie, aby zniesioną przez IMć pp. starostów i possesorów królewszczyzn z wypraw łanowych piechot wybraniecką milicją kreować Rzpta mogła przez uczynioną po dobrach królewskich rewizją i aby polskim językiem munstra ad normam cudzoziemskiej exercytacyej ćwiczone były wojska. 13 (11). I w tern szczególną czyniąc prekustodycją, aby IMć pp. posłowie powagę i władzę JW. IMć pp. hetmanów summa activitate sua utrzymując, żadnych ad normam cudzo­ziemskiego zwyczaju speciali titulo nazwanych, jako to feltmarszałkostwa i innych nie pozwolili kreować officyerów, prócz zupełnej władzy JW. IMć pp. hetmanów, aby ciż IMć bene natos et notos w ojczyźnie do takowych officia królowi IMci candidatos podawali, którzy zaś mieliby być sine notitia IMć pp. hetmanów kreowani, aby nie byli admissi. 14 (12). Zaciągi quocunque titulo cum summa praeaggravatione dóbr ziemskich przez wymyślne palety na kontrybucye formowane et inaudito exemplo w wolnym narodzie sub forti executione swywolne kupy na to umyślnie zaciągnione, które przez to intestinum bellum fovent, jako też i ci, którzy in visceribus regni in obsequium externorum principum rekrutując się, aby byli ipso facto infames et hostes patriae, publica legę caveatur. IMć pp. hetmanów zaś publice upraszać będą IMć pp. posłowie, aby takowe wyrażone swywolne kupy admotis copiis militaribus znoszone były, tudzież immunitas bonorum terrestrium ażeby inviolabiliter zachowana i obostrzona była, dawne reassumując konstytucye sub rigore circumscripto na wydających palety i assygnacye, aby żadna na potem non extendatur na pomienione ziemskie dobra władza. 15 (13). Super aggressores tak dóbr ziemskich jako dworów, którzy non ob necessitatem belli ale absoluta licentia excessivi byli, aby żadna non currat amnistya, owszem kożdemu ex iniuriatis aby in foro competenti via agendi zachowana była, urgebunt IMć pp. posłowie. 16 (14). Zasługi wojska, jako pretium sanguinis clamat ad Dominum, aby inventis mediis od Rzptej IMciom zapłacone były, mają się w tern IMć pp. posłowie porozumieć. Akta grodzkie i ziemskie XXV. 15