265-266 1695 499 wagi ręką swoją ad acta publica podał. Działo się w Haliczu na miejscu zwyczajnem consulta­tionum. Władysław Skarbek, skarbnik podolski, marszałek koła rycerskiego. Castr. Hal. Rel. 193 p. 1701-1704. 266. Halicz, 26 maja 1695. Instrukcya sejmiku posłom do króla. 1. Instrukcya IMciom pp. Balcerowi Czeczelowi Nowosieleckiemu, podczaszemu żytomirskiemu i Stanisławowi Pękosławskiemu, porucznikowi znaku pancernego WIMć p. starosty parczewskiego, posłom do J. Kr. Mci p. n. m. e medio nostri na teraźniejszym sejmiku relationis, po niedoszłym sejmie w Haliczu, na miejscu consultationum zwyczajnem, die vigesima sexta Maii anno 1695 obranym, dana. 2. Którzy IMć profundissima veneratione uniżone przy powinszowaniu szczęśliwego i długoletniego panowania J. Kr. Mci p. n. m. uczynią podziękowanie za paternas curas i sollicitudines circa bonum publicum, gdyż to tylko in solatium prowinciarum nostrarum mieć bę­dziemy, gdy J. Kr. Mci p. n. m. hac dextra, którą zwykł nas protegere i dalej paterne proteget, o co uniżenie IMci p. posłowie nasi J. Kr. Mci p. n. m. upraszać będą, wzajemną ochotę na zaszczyt Majestatu pańskiego J. Kr. Mci vitam et sangvinem testabuntur fundere. A gdy zaś dla ruiny i zguby krajów naszych przez nieprzyjaciela contribuere nie możemy, jako zawsze expositi periculis, więc na pospolite ruszenie ochotę naszą IMć pp. posłowie deklarować będą i dalszego ordynansu oczekiwać zechcemy. Tak jednak IMć pp. posłowie nasi J. Kr. Mci p. n. m. upraszać będą, aby ten zjazd nie gdzie indziej, tylko według prawa dawnego naszego pod Haliczem na­znaczony był. 3. Przytem IMć pp. posłowie nasi instabunt do J. Kr. Mci p. n. m. i upraszać będą, przy uniżonej suplice, ut provideat paternae zwyczajnej krajów naszych ruinie, którą jedną przez nieprzyjaciela, przez zbiegłych i wykuczowanych poddanych naszych do słobód kraju wo­łoskim i ziemi naszej noviter lokowanych, aby z tych słobód, ponieważ prawa żadnego niesłuchają, za roskazaniem J. Kr. Mci p. n. m. wróceni iniuriatis byli poddani, którzy in quantumby refragarii, byli mandatowi pańskiemu, prosić będą IMć pp. posłowie nasi o wyraźną J. Kr. Mci p. n. m. wolą, do WIMci p. starosty halickiego, żeby adminiculum officii sui, jako pograniczny starosta, każdemu iniuriato na odszukanie poddanych swoich dodał. Ciż IMć pp. posłowie nasi instabunt za WIMcią p. starostą halickim do Majestatu J. Kr. Mci p. n. m. o list do IMciów pp. hetmanów, aby w dobrach ukraińskich dziedzicznych, a osobliwie w Niemirowszczyźnie kozakom nie była dawana więcej konsytencya, szkody zaś, które przez tak wiele lat swawola kozacka poczyniła, aby podług przysiężonych regestrów nagrodzone były. 4. Nie godzi się zapomnieć suplikującego w ciężkich kajdanach i niewoli kamienieckiej zostającego p. Medyńskiego, towarzysza WIMci p. starosty olsztyńskiego; wniosą IMć pp. posłowie nasi do Majestatu pańskiego J. Kr. Mci gorącą instancyą za pomienionym towarzyszem, który w różnych okazyach pięciu Lipków in captivitatem duxit, a z tych jednych JWIMci p. ka­sztelanowi krakowskiemu, ostatniego zaś Bilczeńka nazwanego J. Kr. Mci p. n. m. między drugie niewolniki także oddał, a na ostatek sam w okazyi tak rok około Św. Anny aliquam fortunam tribuit, a to posiłkując p. Branta. Że tedy dotychczas w niewoli ciężkiej i okowach zostaje u żony pomienionego Bilczenka, upraszać będą IMć pp.posłowie nasi J. Kr. Mci p.n. m., aby, skło­niwszy serce swoje ojcowskie ku litości, Lipkę pomienionego in eliberationem towarzysza benigne