1681 224 224. Halicz, 29 lipca 1681. Laudum sejmiku halickiego. 1. My rady dygnitarze, urzędnicy ziemscy i grodzcy ziemianie i obywatele ziemie ha­lickiej, także powiatów do niej należących trembowelskiego i kołomyjskiego na sejmik po zerwa­nym sejmie za uniwersałem J. Kr. Mci p. n. m. pro decima quinta Julii naznaczony, a zaś za powszechną wszystkich nas zgodą ad vigesimam nonam eiusdem odłożony, zgromadzeni na miejsce naznaczone consultationum zgodnie i bratersko contenta laudi niżej wyrażone postanawiamy. 2. Naprzód jako za to, że jeszcze dotąd non supressit nieprzyjacielska potencya nie­tylko residuitatem ziemie naszej, ale też i zwyczajne to consultationum miejsce zatrzymała et tuetur ręka boska, prostrati Majestatowi boskiemu winne zawsze pendimus gratiarum acciones, tak oraz nieszczęśliwości ojczyzny naszej condolemus, że sejm przeszły tanto conatu et studio Maiestatis z wielką trudów i fatyg Najjaśniejszego Króla IMci p. n. m. koacerwacyą przez niedziel kilkanaście przedłużony nie mógł occulta vi fatorum przyjść do pożądanej konkluzyej, a zatem wszystkie potrzebne koło dobra pospolitego obrady evanescere musiały. 3. Że jednak Król IMć p. n. m. z wrodzonej swojej ku ojczyźnie miłości non dereliquit curam pracowitego pieczołowania swego, i zachodzące na Rzptę impetus saluberrimis na radach posejmowych consiliis innato ku nam amore raczył avertere, oraz ziemie nasze jako primis expositam periculis swoim do pospolitej obrady convocavit uniwersałem, jako za to do winnej J. Kr. Mci p. n. m. znamy się wdzięczności, tak z pokornem Najjaśniejszemu J. Kr. Mci Maje­statowi podziękowaniem decrevimus e medio nostri do J. Kr. Mci wyprawić delegatos. Jakoż ex nunc communi voce uprosiliśmy IMć p. Adama z Bełzca Bełzeckiego, dyrektora na ten czas koła naszego i IMci p. Mikołaja Gołyńskiego, miecznika halickiego, aby to munus ziemie naszej na siebie przyjąwszy, według danej sobie od nas instrukcyej, za ojcowskie J. Kr. Mci p. n. m. sollicitudines pokornie uczynili dziękczynienie, deklarując imieniem ziemie naszej wszystkie adaequata studia, któreśmy według dawnych praw i zwyczajów z inszemi województwy na zaszczyt ojczyzny i dostojeństwa Najjaśniejszego J. Kr. Mci Majestatu zawsze gotowi prae se ferre, ja­kośmy to fusius w instrukcyi naszej IMciom danej wyrazili. 4. Widząc czas inconsultam Rzptę, a niechcąc zostawić in onere ziemie naszej na wy­płacenie ludziom regimentu JWMci p. wojewody krakowskiego concordi voce postanowiliśmy podatek rogowego, t. j. od każdego bydlęcia pożytkującego po groszy dziesięci. Który podatek żeby był fideliter wybrany w każdej majętności lub dzierżawca, jakimkolwiek sposobem wieś albo miasto trzymający, lub urzędnik byle był fidedignus i urodzeniem szlachcic, a nie plebeius, powinien będzie dać IMci p. poborcy attestacye wiele się w dzierżawie jego bydła znajdowało, które attestacye powiniem będzie IMć p. poborca na przyszłym, da Bóg, sejmiku electionis de­putata produkować i nas wszystkich informare de quantitate wybranej z tego podatku sumy. 5. Tę zaś usługę braterską ziemi naszej, t. j. exakcyi podatku rogowego zlecamy za uproszeniem IMci p. Kurdwanowskiemu, podsędkowi ziemie halickiej, któremu kwitowego ze wsi po groszy piętnastu, z miasteczek po złotemu wszyscy zgodnie pozwalamy. Czas zaś wy­dania tego podatku tymże ludziom regimentu JWMci p. wojewody krakowskiego dalsza z ziemie naszej curat zapłata. 6. Podatek czopowego i prasułki w ziemi naszej na rok cały, który się a prima Augusti anni 1681 poczyna i trwać będzie ad primam eiusdem anni subsequentis 1682 uchwalamy, hoc adjecto, aby czopowe szło według kwitów ś. p. nieboszczyka IMci p. Czołhańskiego, prasułka zaś ab incolis ziemie naszej po groszy sześciu od wozu, ab advenis z Ukrainy i skądkolwiek