1676 209 zatrzymawa, i ostatecznie na zgubę ich zawziętych i usiłujących malevolorum conatibus kończyć jej i cale gubić nie dopuszcza. Ale trzeba na to wiele dowodów, ktokolwiek się być synem tej ojczyzny czuje, sentit et sensit innumerabilem malorum seriem wziąwszy ab ipso anno 1648 ciężkiego onego razu, którego ledwo z chwalebnym monarchą Władysławem wojska i hetmana żałosnym pod Korsuniem upadkiem, w jednymże grobie złożona nie była. Taż i pod Zbarażem i pod Zborowem podobną niemal crisim, gdy tak żywcem zakopane prawie rycerstwo tu ledwo co już żywego przy monarsze zostałego osobliwa ręki Boskiej na odratowanie i odkupienie zachowała prowidencya. Przyszło i dalej nieszczęście, kiedy zaś pod Batohem sprawiło i het­mana i dzielne wojsko cladem, niespomnieć grodeckich, warszawskich, wojnickich szczęścia tej ojczyzny w wojskach uszczerbków. Ale co dawniejszych ściągać, w teraźniejsze wejrzeć czasy, que et quanta pericula następowały, wszystko to przecie szczególna Opatrzności Boskiej uprzątnęła prawica, osobliwszym faworem swoim dawszy de coelo ordinatum principem J. Kr. Mć p. n. m. teraźniejszego, który qua anitni prudentia qua fortitudine już na dokończenie tej zwojowanej ojczyzny częścią pod Chocimem, częścią pod Czarnokozińcami, w ostatku i teraz pod Żurawnem, tanquam leo in via smokowi temu bisurmańskiemu, całkiem królestwa insze pożerającemu, i naszę też już ojczyznę sub specie traktatu dybiącemu, obstitit i rabiem jego et sitim, non tam sangvine civium quam sudore suo regio około konserwacyej wojska omnem providendo securitatem, żeby było in perniciem extremam nie przyszło, ugasił uszczupliwszy obszerność województwa podolskiego. Przyznawszy tedy niebieskim favorom osobliwą około ojczyzny naszej prowidencyą i za one nisko podziękowawszy, IMć pp. posłowie nasi iustas referre grates J. Kr. Mci p. n. m. powinni będą za odwagi, trudy i pieczołowania jego, a za tem i upraszać, aby oszczędniej już na potem raczył szafować tem zdrowia swego bespieczeń-stwem i nie bardziej praeferat całość naszę nad całość swoję. Ale jeśliby kiedy trzeba było aby i naszej krwie na zaszczyt ojczyzny i zdrowia swego nie szczędził, i owszem, wcześnie do boku pańskiego, jako życzliwych sobie cives wokować raczył, samem pospolitem ruszeniem zaszczycał się, którego szafunek JO księciu IMci prymasowi, WIMciom pp. hetmanom insupra IMciom pp. senatorom starszej braci naszej conferimus, to adiungendo, że kiedykolwiekby tego potrzeba następowała, aby uniwersały swoje wcześnie wydawali, żeby się do boku pańskiego ściągała nobilitas i bez pana, pan1 zaś viceversa sine2 nobilitate in campum nie wychodził. 3. A tak oddawszy debitas grates J. Kr. Mci p. n. m., ciż IMć pp. posłowie nasi od­dadzą dzięki IMciom pp. hetmanom obojga narodów i inszym IMciom pp. senatorom, przy boku J. Kr. Mci będącym, tudzież i cnemu rycerstwu ad praesentem rationem status Reipublicae równo z inszymi IMć pp. posłami accedent assumpto amore patriae et mediis do dalszego jej zaszczytu. I zaraz księcia IMci p. wojewody bełzkiego i hetmanów w. koronnego desiderium strony Lubomia i Solca do Rzptej promovebunt. Primario tedy pacis retinendae aut belli innovandi wezmą przed się in considerationem, której proporcyej resolutionem cum tota Republica inibunt nie odmawiając pokoju, jeśliby bespieczny i warowny być miał, sin minus jako wszyscy sentiunt, melius est bellum apertum quam insidiosa pax, tedy consultabunt życząc, jeśli można per colligationem z carem moskiewskim applicatione posiłków ex nexu iuramenti traktować. Na które subsydya rozmyślić wojska certum numerum, a mianowicie wyprawy z dóbr Rzptej łanowe piechoty, sołtysów tak z dóbr duchownych jako i świeckich. Et in supra nervum pospolitego ruszenia jako się wyżej namieniło, tak jednako, aby wcześnie nobilitas ostrzeżona była de imminenti periculo od IMciów pp. hetmanów, aby zaraz IMć pp. wojewodowie, kasztelani konwokowali nobilitatem i popisywali obywatelów militarem, biorąc przed się tractandi belli disciplinam et ordinem jako o tem dawne prawa satis abunde instruunt. Na negligentes zaś et 1 pana H. 2 hac H.