1675 201-202 3. Ale kiedy IMć p. podsędek halicki suffragiis decem, IMć p. podstoli halicki suffra­giis triginta fulcitur, IMć p. pisarz ziemski halicki suffragio uno ad hoc officium iudicatus tribunalitii deputati iudices promulgati, podług zwyczaju ziemie halickiej, gdzie tylko jeden deputat trybunalski być powinien, jeden drugiemu tego urzędu nie ustąpił, w ziemi halickiej nemine contradicente deputat trybunalski stawać powinien, haec controversio fraterne inter se suscepta supremo iudicii tribunalitii subsellio commitenda relinquitur. Hoc adiecto, że już p. Jan Gru­szecki in loco suo, gdy do IMci przyszła intencya mianowania kandydata deputati, przeciwko IMci p. podstolemu halickiemu, że na IMci nie pozwala, aby był sędzią! i deputatem trybunal­skim, ex ratione sui est protestatus. Tegoż et in limitatione actus electionis deputata poparł i nie odstąpił, a IMć p. podstoli halicki post promulgatos candidatos de nullitate totius actus electionis deputati tribunalitii est protestatus. Tak tedy elekcya deputacka skończyła się, i powagą ziemie całej halickiej tę attestacyą wydaję i podpisuję się. Działo się w Haiczu, w kościele Franciszkańskim die decima mensis Septembris anno Domini millesimo sexcentesimo septuagesimo quarto. Jan Stanisław Jastrzembski, wojski i marszałek electionis sejmiku deputata ziemi halickiej. Castr. Hal. Rel. 175 p. 779-781. 202. Halicz, 9 stycznia 1675. Laudum sejmiku halickiego. 1. My rady, dygnitarze, urzędnicy i wszystko rycerstwo, obywatele ziemi halickiej i powiatów tremboweiskiego i kołomyjskiego do niej należących, na sejmik miejsce zwyczajne consultationum za uniwersałami J. Kr. Mci p. n. m. pro die nona Jannuarii naznaczony zgroma­dzeni, zgodnie i jednostajnie takowe sobie postanawiamy laudum. 2. Nie może to utaić się i od wiadomości całej być Rzptej ukryto, jakowe bellorum incommoda ziemię naszą inundarunt, gdy wprzód od wojsk obojga narodów podczas Chocim­skiej narodowi polskiemu chwalebnej expedycyej in latum longumque wszystkie ziemie naszej powiaty progressu et regressu bellico znaczną poniosły ruinę. A zatem sors belli et contigui od granicy nieprzyjacielskiej situs większą w ziemię tę naszą wprowadziły colluviem, gdy zeszłe z Wołoch wojska całej Rzptej zaszczycając integritatem, domy i dobra nasze aequali et pari libertate munitata, nie tylko sub stativam reclinatoriam ale sub gravaminosam et praeiudiciosam osądziły distributivam wszelkie lubo illicitas sobie beneplacitus pozwoliły exactiones. A zatem i ta przez wojska ustanowiona sedes belli potężnie nieprzyjaciół Krzyża świętego za sobą traxit inkurzye, tak dalece, że przez dwadzieścia i więcej razów pogańskim zrabowana najaz­dem, nietylko inter ferocia et atrocia arma silere consiliis ale ipsa et interire sperabatur. Albo­wiem nam obywatelom ziemie tej i zdrowiem pignoribus po obcych tułać się przyszło woje­wództwach, poddanym naszym in cedes et spolium, domom i osiadłościom in favilla sepeliri, a zatem wszelkie ziemie naszej miserrimo exemplo sentire i subire dispendium. Ta tedy tak jawna przyczyna na Trybunał przeszły radomski tak IMci p. komisarzowi naszemu jako IMciom pp. poborcom comparere vetuit, iż gdy consulebatur w Radomiu, necabatur w Pokuciu, i cała nasza suffocabatur ziemia. 3. Lubo jednak tanta strage victi, zniszczeni ob defectum agriculturae wy morzeni i ró­żnemi wojny insultibus depressi się być baczymy, amorem jednak in patriam sponderamus