1668 271 mant cladem. Tym już non fortunae iniuria ale z samych rodząca się exorbitancyalnych wy­stępków jest interitus causa impulsiva hanc infelicitatem, iż nam sentire na sobie a nie z prze­szłych albo sąsiedzkich przychodzi audire przykładów praemonent nas wprzód paterne J. Kr. Mci p. m. regnatrix prudentia, która nie tylko z pamięci najjaśniejszego ojca czterdziestoszostnem, najjaśniejszego ś. p. brata szestnaścieletnem a własnem swojem dwudziestoletnem erudita panowaniem, nietylko nam ad conservationem nostram optima et opportuna podawać raczy media, ale i wszystek świat chrześciański mogłaby praeservare et praecustodire a ruina. Najjaśniejszemu tedy majestatowi J. Kr. Mci p. n. m. z poddańskiem podziękują uniżeniem IMć pp. posłowie nasi, że po tak okazałem niechronieniu w oczach świata wszystkiego zdrowia swego uszczerbieniu królewskich fortun swoich, gdy przez te szczęśliwego panowania swego lata regium pectus suum jako jedyne armamentorium christianitatis ubique circumtulit, cupiens ex regali etiam sangvine suo victimam Deo facere za całość powierzonych sobie od Pana Boga narodów i te cumulo beneficiorum suorum adicere raczył przeciwko ojczyźnie o całości jej obmyślawanie gdy rozerwanego sejmu jako lacerati corporis dispersa zbierając membra, znowu compagem sklye (sic) dobrze postanowionej i wag meritować Rzptej z pańskiego i ojcowskiego życzy sobie affektu, nie tylko ex publica constitit fama, ale i z umyślnie pisanego do nas od JO. książęcia IMć IMć księdza arcybiskupa gnieznieńskiego listu, iż J. Kr. Mć de abdicatione regni zamyśliwać raczy. Ante omnia tedy, nie przystępując do obierania nowego IMć p. mar­szałka poselskiego pod pierwszego jeszcze IMć p. marszałka zostając laską, przy niskim swoim JO książęciu IMci Ici księdzu prymasowi ukłonie oświadczą, że żałosna przy innych przestron­nych królestwa tego prowincyach ziemia nasza być musi, usłyszawszy luctuosam sobie J. Kr. abdykacyej mentionem, gdy królujący nam panowie nie ważyli się sami z głów swoich składać koron, póki im dojrzałych głów falx mortalitatis non demetebat, z boskiego wyroku życząc sobie non prius deserere coronam quam vitam i powierzone sobie nie składali sceptra póki włada­jąca niemi nie obumierała ręka. Nie tęskniło ś. p. najjaśniejszego Zygmunta Trzeciego ojca J. Kr. Mci czterdziestoszóstne panowanie meruerat ut posteri regnarent, kiedy nie obejrzawszy się na żadne potężnych kandydatów konkurencye dwóch najjaśniejszych po sobie następujących obraliśmy synów i ledwie electivum regnum nie obróciliśmy in succesivum. A że nie zwykł nasz wolny naród z obopólną i dożywotnią obowiązany przysięgą żyjących panów swoich deducere z majestatu, rozumiejąc to sobie za piaculum i srogiem obostrzywszy prawem, aby żaden z nas vivente principe i nie pomyślał o sukcessorze, nie mamy co innego J. Kr. Mci depczącem berła i korony, (któremu z obudwóch najjaśniejszych domów ojcowskiego i macierzyńskiego longa series porrexit), przez skłonioną do przysięgi dożywotnej J. Kr. Mci Olejem Świętem pomazaną głową, per communia sacra, per avitos et paternos manes, per fidem populorum nie mamy co innego opponere tylko uniżone nasze i ze łzami mięszane prośby nie tak odprawionej i nale­żytej królującemu wdzięczności oddalona jest ziemia nasza aby nie miała pomnieć tot annorum J. Kr. Mci prawie z nami commilitiam za całości i swobody nasze, gdy go się napatrzyła mixtum cum gregario regem, gdy zapomniawszy wczesnych swoich gabinetów iniurias coeli za jedyne sobie poczytał paludamenta. A te wnosić będą IMć pp. posłowie nasi prośby, aby i sam JO ksiądz prymas z IMciami pp. senatorami swoimi perswazyami avocare raczył J. Kr. Mci ab abdicatione in quantum jednak nie mógłby flectere J. Kr. Mci zawziętości nasze i wszystkiej ojczyzny prośby, reassumując stare o konfederacyach i kapturach prawa sedulo et ante omnia instabunt IMć pp. posłowie nasi u JO IMci księdza prymasa jako interregem et apud ordines regni, aby sejm zaraz in instanti obrócił się w konwokacyą, na którejby czas naznaczony był prędkiej elekcyej, nadto reassumując wszystkie diplomata liberarum electionum i że ta abdykacya nie ma prejudykować przyszłej elekcyej i o tem otrzymać novum diploma u J. Kr. Mci. A jeżeliby feliciori (co daj Boże), omine J. Kr. Mć na tronie sobie od Pana Boga pozwolonym zo­stawać szczęśliwie raczył, tedy ante omnia nie przystępując do żadnej dobra pospolitego