1733 5 roście i Józefowi Bukowskiemu chorążemu sanockiemu, posłom na następujący sejm convocationis w Warszawie post fata najjaśniejszego divae memoriae króla IMci Augusta Wtórego od skonfederowanego województwa ruskiego w Wiśni na generale tegoż województwa die 18 Martii anno Domini 1733 podana et nexu iuramenti obowiązanym. 2. Całej Rzpltej jako i województwu naszemu constitit dobrze o wypróbowanem ojcowskiem pieczołowaniu JOIMci księcia IMci Teodora Potockiego arcybiskupa gnieźnieńskiego, prymasa Korony polskiej i w. ks. litewskiego i pierwszego księcia circa tantas curas et solicitudines non parcendo własnemu zdrowiu na konserwacyą praw swobód i wolności ojczyzny tak za życia ś. p. króla JMci nie dopuszczając przeciwnych prawom, inkonweniencyi, jako et post ineluctabilia fata sub praesenti revolutione interregni ad unionem animorum affectus concivium przyprowadzając, zaczem IMć pp. posłowie nasi od skonfederowanego przy wierze św. katolickiej rzymskiej i utrzymaniu praw i swobód ojczyzny et vinculo juramenti obowiązanego województwa naszego destynowani, przy uniżonem podziękowaniu księciu IMci za pomienioną pracę i fatygi obligacyą i rekognicyą z przyzwoitem interregiae primitialis dignitatis oświadczą respektem, a oraz doniosą tak księciu IMci jako i całej rzptej na sejmie convocationis zgroma­dzonej, że skofederowane województwo nasze przy wierze świętej katolickiej, przy utrzymaniu praw, swobód i wolności na utrzymanie wolnego głosu et liberum veto szlacheckiego, na utrzymanie wolnej elekcyi wolnemi głosy szlacheckiemi przyszłego króla et nexu juramenti obo­wiązane nie życzy sobie mieć inszego króla tylko Polaka w wolności urodzonego i któryby się obligował in pactis conventis po polsku chodzić, wolnemi głosy obranego z tą prekustodycyą, aby się konwokacya w elekcyą nie obróciła et exclusa wszystkich cudzoziemców etiam indigenaty w ojczyźnie naszej mających konkurencyą, na których i nominacyą ani na żadne propo­zycye nie mają przyzwolić IMci pp. posłowie nasi. 3. A jako in hoc catholicissimo regno przy wierze św. katolickiej rzymskiej iustus każdego powinien praestringere zelus, tak i my żądając plenam a suprema numine benedictionem, wiedząc dobrze, że dyssydenci a fide orthodoxa sub interregno et quibusvis rzptej revoluttionibus swoje zwykli pro conservatione sekt swoich lucrari w rzptej permissiones, tedy sub vinculo confederationis et iuramenti obligujemy IMćów pp. posłów naszych, aby na żadne in favorem tychże dyssydentów niepozwalali privilegia, obstając firmiter przy traktatowej konstytucyi tarnogrodzkiej anni 1717 o tychże dyssydentach zaszłej. 4. Publicae tranquillitatis dulcedo jako wszystkim jest desiderabilis tak providenda securitas interna et externa, co commendatur IMć pp. posłom naszym, aby consulant cum republica, ut bene sit patriae amititia et bona harmonia z postronnemi sąsieckiemi potencyami, aby była utrzymana, wojska koronne i w. ks. litewskiego aby nie były skupione sine speciali resolutione JO księcia prymasa i całej rzptej. Przytem IMcie pp. posłowie nasi nomine publico województwa naszego instabunt do rzptej, rekomendując wielkie i godne merita WJMci p. Mi­chała Rzewuskiego krajczego koronnego regimentarza partyi ruskiej, aby condigna et adaequata meritorum i expens tego około pomienionej komendy podjętych nastąpiła rekognicya i satysfakcya od rzptej. 5. Expergencya czasu dała nam próbę zatamowania publicznych obrad z okazyi kon­stytucyi anni 1717 o hetmanach, że mają być na sejmach podawani, zaczem obstaculum hoc ammovendo starać się będą IMcie pp. posłowie nasi, aby ten punkt veteri normae et formae był przywrócony i żeby podawanie hetmanów utriusque gentis od króla IMć bez incydencyi sejmu dependowało, jako i inne ministeria okrom szczególnie pieczęci, które na sejmie secundum legem powinne być rozdawane. Rekomendując przy tym imieniu województwa naszego do pieczęci mniejszej koronnej JWIMci p. Małachowskiego starostę opoczyńskiego, aby practicato annno 1576 solito exemplo mógł być na teraźniejszym sejmie convocationis obrany ad approbationem futuri regnantis. Insuper cokolwiek ex orbita legum wypadło vel non servatum,