1770 601 skim ma dopełnić, na sprzeciwiających się zaś rygor ten na siebie wszyscy obywatele tej ziemi i powiatu ustanawiamy, aby WWIMci komisarze arbitrarie na takowych niekomportujących ininwentarzów taryfę układali i palety wydawali. W uniwersale także swoim WW. komisarze wy­razić mają i rotę przysięgi, na którą podawający inwentarze zaprzysiąc je powinni będą. 2. Do funkcyi zaś pomienionej komisarskiej z równym obowiązkiem jako przez laudum kongresu przeszłorocznego wyrażone upraszamy e medio nostri i obieramy WWIMciów pp. Wojciecha Sulatyckiego skarbnika ziemi naszej starostę Brylińskiego, Seweryna Doliniańskiego komornika granicznego i Jana Ludwika Dombrowskiego regenta ziemskiego lwowskich, upe­wniając onych o zupełnej od prześwietnej ziemi i powiatu wdzięczności i pamięci, oraz po­zwalamy tymże WWIMciom pp. komisarzom współbraci naszym, gdyby tego wymagały ko­mendy, ażeby który komisarz przy głównych prowiantmistrzu lub magazynach siedział, tedy WWIMcie pp. komisarze na miejsca swe do takowego dekoru kogo sposobnego z wyzna­czeniem mu pensyi proporcyonalnej postanowić i obstalować mogą. 3. Że zaś WIMć p. Markowski podstoli mielnicki resztującej sumy pro praetio kamienicy zie­miańskiej podług obowiązku kontraktu rezygnacyjnego na teraźniejszym terminie nie wypłaca, więc upraszamy JWIMci p. podkomorzego ziemi naszej ażeby o wypłacenie tejże sumy dopomniał się i onę odebrawszy wraz z prowizyą złączywszy na przyszłe kontrakty przy pewnem bespieczeństwie ad pendendam provisionem ulokował. Co się zaś tyczy dalszych exakcyi podatków ziemiańskich czopowego i szelężnego i konkurencyi do kontrahencyi onych, ponieważ prze­świetna ziemia większy emolument i aukcyą prowencyi skarbu swego przez subarendowanie podatków aniżeli administracyą upatruje i WIMć p. Antoni Białoskórski chorążyc bidgoski przez dawniejsze ludum do czopowego deklaracyą mający sumą czterech tysięcy zł. p. wypłacić sobie mającą się kontentuje, a zaś WIMć p. Ludwik Dombrowski regent ziemski lwowski od dawniejszego czasu do exakcyi podatku szelężnego w deklaracyach będący, nie chcąc prze­szkadzać dobremu ułożeniu i sposobom powiększenia prowentów skarbu ziemiańskiego dobro­wolnie (na dalszy czas i następujące lata dobrym sercom i względom prześwietnej ziemi JW. WW. urzędników, ziemian i obywatelstwu siebie oddając) odstępuje, także WWIMć p. Teodora Srokowskiego komornika granicznego ziemi lwowskiej i powiatu żydaczewskiego pilne i pra­cowite po tyle razy dla prześwietnej ziemi usługi i na plenipotencyach radomskich odbywane dalszemu zostawujemy czasowi z oświadczeniem mu należytego zawdzięczenia, przeto obligu­jemy JWIMci p. podkomorzego, ażeby, mając wzgląd na zasługi na funkcyach plenipotencyi, także w komisyi radomskiej od prześwietnej ziemi mianej jako sukkolekcyach tychże podatków przez wiele lat łożone, WIMci p. Jana Chmieleckiego podczaszego liwskiego onemu kontraktem swoim imieniem prześwietnej ziemi podatki obydwa w mieście Lwowie i przedmieściach kurs mające tą sumę 45.000 zł. p. dico numero zł. p. czterdzieście pięć tysięcy bez wszelkiej defalki jedynie na pensyą administratorską dwa tysiące zł. p. dla niego z tej sumy zosta­wując puścił. 4. Uspokajając zaś jeszcze zaległe IMciów obywatelów długi z dawniejszych deklaracyi laudów i za funkcyą zaległą jako to JWIMci p. Szeptyckiemu teraźniejszemu kasztelanowi prze­myskiemu za funkcyą deputacką na trybunał piotrkowski z nieuspokojonej asygnacyi do prze­szłych IMciów pp. administratorów wypadłej zł. p. sześć tysięcy, z których trzy tysiące wyżej wyrażone na ten interes u IMci p Lubkowskiego reponowane są, JWIMci p. Borawskiemu komornikowi granicznemu halickiemu za funkcyą deputacką prześwietnej pamięci ojca jego WIMci p. Antoniego Borawskiego miecznika pod ten czas żydaczewskiego na trybunale ko­ronnym lubelskim odbytą prócz sumy pięciu tysięcy zł. p. od WIMci p. Orańskiego wojskiego lwowskiego tak z mocy asygnacyi anni 1763 i laudum 1765 et 1766 po satysfakcyą odesłanej i dekretem grodu lwowskiego nakazanej, której i praesenti laudo WIMci p. Borawskiemu vindicatio et repetitio do tegoż W. Orańskiego regulatur resztującą ad complementum sześciu ty- Akta grodzkie i ziemskie XXIII. 70