1733 20 8. Któreby zaś dobra per absolutam impossibilitatem dla trudnego dostania moderunku i innych necessariorum same wystawić onego nie mogły, albo WIMć p. skarbnik przemyski to onus wystawienia, za które dobra na siebie wziął, tedy z dymu jednego po zł. siedmdziesiąt jeden i groszy 13 na wyprawę takowego żołnierza possessores bonorum WIMci p. skarbnikowi przemyskiemu dać będą powinni, a WIMć p. skarbnik coassumpto hoc onere na siebie do wysta­wienia obligowany będzie. Reszta zaś dymów, od wyprawy żołnierza zostająca, na gażę oficyerską i underoficyerską także i na dobosza cedere mają. Z których naznacza się p. skarbnikowi zł. trzy tysiące, IMci p. chorążemu zł. tysiąc, kapralom dwom, którzy oprócz gemein sześćdziesiąt osobnie być mają tysiąc pięćset. Więc tę gażę possessores dóbr wyżej wyrażonych, jako też i na dobosza zł. pięćset którzy wyprawy nie będą dawać zapłacić indilate tenentur. 9. A jako IMcie p. rotmistrze super fidelitatem funkcyi swoich rotha superius expressa iuramentum wykonać adstricti są, tedy Similiter JWIMć p. skarbnik przemyski komendę nad dragonią konną mający jurament ex persona sui rotha eadem superius specificata wy­konać obligatur. 10. Jeżeliby zaś w dalszym czasie była necessitas płacenia wyżej wyrażonych pensyi oficerskich i towarzyskich zasług, więc wcześnie providendo aerarium tej naszej ziemi podatek osobliwy na Żydów ad normam ziemi sanockiej inferius circumscriptam na wypłacenie tych pensyi officerskich i inne w tym czasie ziemiańskie potrzeby uchwala i ustanawia. Do którego podatku si necessitas exierit exactora JWIMć p. marszałek una cum consiliariis naznaczyć obligatur, który tak super realem revisionem et circumscriptionem regestrem osób żydowskich jako też exactionem tegoż samego podatku przysiądz będzie przed tymże JWIMcią p. marszał­kiem powinien. 11. Że zaś w taryfie wyżej wyrażonej ziemi przemyskiej niektóre wsie opuszczone, drugie novae locationis nie najdują się, także habita ratione niektórych wsi konflagrat, quantitas dymów na różne wsie nie jest wyrażona i dopisana, tedy na te wsie opuszczone jako et novae locationis dopisawszy i do taryfy tudzież i na te, które się przed tymi konflagratami zasłaniały teras in publica calamitate ojczyzny, która neminem excipit pozwalamy JWIMci p. marszałkowi konfederacyi naszej, ducta proportione non praeaggravando nec minuendo, dymy włożyć i do dyspartymentu IMciów p. rotmistrzów na wyprawę pachołków aplikować. 12. Ziemia sanocka Similiter obmyślając sposób do wystawienia i dalszej konserwacyi pomienionej wyprawy sta dwudziestu pachołków podymne także na taryfę, według której IMć p. Jerzy Bukowski łowczy sanocki wybierał postanawia i do weryfikacyi tejże taryfy uprosiwszy WWIMciów pp. IMci p. Stadnickiego podczaszego, Jerzego Bukowskiego łowczego, Zygmunta Jaruntowskiego kasztelanica sanockich, i Jerzego Cieszanowskiego czernichowskiego, Piotra Wisłockiego gostyńskiego cześników naznacza, którzy pro die 21 Decembris anni praesentis do Sanoka absentia unius vel duorum non obstante, dummodo tres adsint zjechawszy się, taryfę pomienioną z grodu wyjąwszy weryfikować będą. Jeżeliby się jaka wieś opuszczona pokazała, lub novae locationis miasteczko albo wieś w tej taryfie nie najdowało się, dajemy potestatem WWIMciom pp. deputowanym, aby proporcyonalnie sine iniuria w taryfę wpisali i proportionem dymów nowo wynalezionych wsiów i miasteczek postanowili, według której taryfy non diminuendo cuipiam dymów z wielu pachołków wyprawić należy disposite składając wieś ze wsią pobliskich sąsiadów albo jednego państwa nierozdzielając pomiarkowanie uczynili. 13. Do których to pachołków dóbr naszych dziedzicznych królewskich i duchownych wyprawnych uprosiliśmy za rotmistrza IMci p. Andrzeja Remera, któremu tak pensyi rocznej jako na sporządzenie kotłów i chorągwi zł. polskich trzy tysiące, IMci p. Bukowskiemu poruczni­kowi obranemu dwa tysiące zł. p., IMci p. chorążemu którego sobie obierze IMć p. rotmistrz pensyi rocznej tysiąc zł. naznaczamy. Tegoż IMci p. rotmistrza obligujemy, aby odebrawszy taryfę od IMciów delegowanych zaraz z oficerami swymi pachołków do Sanoka ściągał, aby