1761 162 z ludzi kupieckich tudzież różnych kondycyi osób przedawających i kupujących extorsye i depaktacye spodziewa się zbyt wielkiej do skarbu koronnego importancyi, gdzieby się zaś te importancye podziewały dla niedochodzenia sejmów a przeto nieuczynienie kalkulacyi w niemałem zostaje podziwieniu, oraz supponit, iż sudore JW podskarbich nie dochodzą sejmy, zaczem aby łatwiej i wcześniej każde województwo mogło się informować o importancyi skarbu koronnego instabunt JW. posłowie i starać się będą eo fine o konstytucyą, ażeby JWIMć p. podskarbi w. koronny, w każdym roku praecise po expedyowanych kwartalnych ultimach in­struktarze proweniencyi percepty i expensy rocznej skarbu koronnego do grodów każdego województwa i ziemi exacte spisanej rozsyłał i per oblatam podawał, idque sub privatione et amissione urzędu podskarbiego, o co forum ad instantiam cuiusvis concivis possessionati ad conventionem JWIMci p. podskarbiego koronnego ubiquinarium aby naznaczone było. Tudzież starać się będą JW. posłowie, reassumendo dawniejsze konstytucye a osobliwie ostatnią millesimi septingentesimi decimi et millesimi septingentesimisimi decimi septimi annorum, ażeby JWIMć p. podskarbi koronny i starostowie pograniczni większej i pilniejszej dokładali attencyi, aby Żydzi handlów sobie nieprzyzwoitych i zakazanych nie prowadzili, wołów, koni, skóry i innych towarów zagranice nie wyprowadzali ani też żadną protekcyą siebie nie zasłaniali 1. 11. Do wakującej pięczęci mniejszej w. księstwa litewskiego IMci p. Pocieja strażnika w. księstwa litewskiego JW. posłowie Najjaśniejszemu królowi rekomendować będą. 12. Ponieważ z dysputy publicznej we Lwowie roku tysiącznego siedmsetnego pięć­dziesiątego dziewiątego między Żydami tałmudzistami i kontratałmudzistami odprawionej, Żydzi tałmudzistowie oczywistymi dowodami (jako sufficientissime książka przez IMci księdza Piuulskiego zakonu OO. św. Franciszka regularnej obserwancyi prowincyi ruskiej teologa titulo „Złość żydowska", w roku przeszłym tysiącznym siedmsetnym sześćdziesiątym we Lwowie do druku podana informuje), zostają od kontratałmudzistów dostatecznie przekonani, iż zamiast obserwy prawa mojżeszowego w wierze swojej talmudami się rządząc pod pretextem nabo­żeństwa wiarę naszą świętą katolicką, tudzież Syna Boskiego Odkupiciela narodu ludzkiego i Matkę Najświętszą Protektorkę wszystkich nas prawdziwych katolików (horret animus cogitare lingva loqui) ustawicznie bluźnią, przeto aby zelantów wiary katolickiej, na wygubienie siebie ciż bluźniercy nie pobudzili, a per consequens wewnętrznego zamięszania nie byli oka­zyą, albo też za tę disymulacyą i protekcyą w państwie naszem katolickiem takowych bluźnierców i ustawicznych szarpańców honoru Boskiego, Bóg w Trójcy Świętej jedyny sprawiedliwym sądem oprócz pogróżek w teraźniejszym czasie praktykowanych (na ojczyzny naszej zniszcze­nie) sowitej nie zapłacił kary, więc ad avertenda utraque imminentia pericula JW posłowie zelo religionis,. amore Zbawiciela swego Syna Boskiego i Matki Jego ostatniej grzeszących ucieczki, instabunt do Najjaśniejszego majestatu, conferent cum ordinibus, proponentque me­dium takowe: primo aby Żydzi w Koronie i w. ks. litewskiem zostający we wszystkich dyecezyach znajdujące się księgi swoje wszystkie hebrajskim albo żydowskim stylem drukowane czyli też pisane ad loci Ordinarios lub ich officiales in spatio roku komportowali i tam do spalenia deponowali; secundo aby ciż Żydzi talmudzistowie ani ksiąg ani pisania jakiegoś-kolwiek stylu hebrajskiego między sobą nie zażywali lecz polskiego i łacińskiego stylu lub języka w potrzebach swoich używali; tertio aby wszystkie drukarnie i szkoły do ćwiczenia stylu ł języka hebrajskiego oraz żydowskiego zakazane i skasowane zostały, jeżeli zaś do nabożeństwa podług opisu prawa Mojżeszowego byle bez bluźnierstwa na religrą katolicką i majestat Boski ksiąg i pisania stylem polskim lub łacińskim pretendowali, ta ich szczególna pretensya abrogari nie powinna; quarto, gdy w bożnicach swoich czyli to w święta i szabasy czyli w dni po- 1 We Lwowie w marcu 1759 r. wybuchły tumulty, zdaje się nie tak na tle ówczesnej walki chasydów i talmudystów, jak raczej współzawodnictwa handlowego. Por. co do tumultu C. Leop. 582 p. 1863.